Wystawy

Wystawa Bodzianowski, Konieczny, Uklański, Warpechowski dotyczy bezpośrednich odwołań, kontynuacji i związków między artystami lat 70., a młodym pokoleniem twórców, którzy zaczynali swoją działalność w latach 90. Opowiada ona o pewnej szczególnej tradycji polskiej awangardy, biegnącej od artystów związanych z przełomem konceptualnym w sztuce lat 60. i 70. (jednakże o silnej egzystencjalnej proweniencji), takich jak Marek Konieczny czy Zbigniew Warpechowski, do ich uczniów, takich jak Piotr Uklański i Cezary Bodzianowski, definiujących w znacznej mierze kształt współczesnej sceny artystycznej.