News

Od końca lat 70. obok aktywności w Akademii Ruchu, prowadzę indywidualną działalność teatralną, performerską, akcyjną i społeczną w Polsce i Hiszpanii. Te trzy realizacje filmowe oprócz pokazania „stanu duchowego i emocjonalnego” pewnej grupy towarzysko-artystycznej demonstrują całą serię wizualnych motywów użytych w wielu moich realizacjach teatralno-performatywnych na przestrzeni następnych lat. Spoglądając na nie z perspektywy lat, wydaje się, że udało się zawrzeć w nich syntetyczny obraz czasu polskiego okresu transformacji. Zbigniew Olkiewicz

W sobotę 31 marca skwer Tekli Bądarzewskiej ożywią działania przygotowane przez organizacje społeczne i kulturalne z tzw. Okrąglaka przy Andersa 13. Stacja Muranów zaprosi na pierwszą wiosenną garage sale, a sklep autorski Joanny Klimas „sobotę otwartych drzwi”. Zapraszamy na oprowadzania po wystawach: Zbigniewa Dłubaka (Geometrie, Fundacja Archeologia Fotografii), Roberta Maciejuka (Wazony, Galeria Starter) oraz Aguli Swobody (Mi powiedz, Fundacja PSW), a także na kiermasz wydawnictw i edycji, wśród nich między innymi: - portfolio z wystawy Foto-soc-dizajn 50. 60.: Tadeusza Sumińskiego, "Warszawskie dworce PKP, 1963" – premiera! (Asymetria, FAF) - portfolio Zbigniewa Dłubaka – „Sklep Adam, 1962" – premiera! (Asymetria, FAF) - portfolio i książka „Stadion ‘55” oraz publikacja "1 i 2" Piotr Bosacki/Janusz Bąkowski (FAF) - książki wydawnictwa Morava Books - Wazony i Echo Park (Galeria Starter) - katalogi wystaw (Fundacja PSW) - zdjęcia z wystawy Michała Grochowiaka oraz kolaże ze starych galeryjnych plakatów przygotowane przez Lenę Szczesną (Galeria Starter) Gościnny udział zapowiedziały również: Raster i galeria Asymetria. Za relaks odpowie FundacjaCafé serwująca doskonałą kawę oraz kolorowe, wiosenne specjalności kuchni.

Czy udaje się (i czemu ma służyć) rehabilitowanie pamięci o seksualnych innowiercach? Historia o Polsce sprzed wynalezienia geja (jak wiadomo, ten w naszym kraju odkrył się/został odkryty dużo później), ale bez etnograficzno-muzealnego pokazywania ludzkich eksponatów. Karol Radziszewski i Bartek Lis porozmawiają z Juanitą i Śledzikiem o archeologii homoseksualnego życia we Wrocławiu przed 1989 rokiem oraz (nie)tożsamości, ciotach i pikietach. Zapytają też, czy te wszystkie rekwizyty udało się przenieść do „wolnej Polski”.

Z europejskiego punktu widzenia kaligrafia oraz manga (komiks japoński) stanowią dwa odrębne gatunki sztuki. W Japonii granica między nimi nie istnieje, bowiem manga bierze swój początek z prób malowania przy użyciu prostego pędzla. XIX wieczny komiks Hokusai jest jednym z jej najbardziej znanych przykładów. Pędzel dla Azjatów był niezbędnym narzędziem codziennego użytku od czasów starożytnych. Jego zastosowanie łączy kaligrafię i manga, pomimo istnienia różnic w sposobach słownej i obrazowej narracji. Zdarza się, że niekiedy używa się zarówno obrazu, jak i tekstu jako uzupełnienia. Na wystawie w SPOT. będziemy mogli odnaleźć nie tylko ilustracje z tekstem, ale także przykłady kaligrafii z połączonej z obrazem, w których wydają się być one względem siebie komplementarne. Można zaryzykować stwierdzenie, że manga jest współczesnym stylem japońskiej ekspresji. Obecnie artyści japońscy używają głównie długopisów oraz programów graficznych, ale wszystkie one mają swoje źródło w ekspresji pędzla. Japońska manga żywi się dynamiką wywodząca się z pociągnięć pędzla i jest zupełnie różna do bazującego na użyciu długopisów oraz ołówków europejskiego czy amerykańskiego komiksu, w których linia jest niezmienna w swej grubości,kształcie oraz nasyceniu. Podczas gdy amerykański komiks czyni swoim bohaterem Supermana, Spider Mana czy Batmana, to japońska tradycja komiksu dowodzi, że bohaterem może być każdy. Z tego powodu twarze postaci mangi są zawsze bardziej zróżnicowane pod względem ekspresji, co sprzyja budowaniu relacji bohater – czytelnik.

Galeria Miejska bwa zaprasza w najbliższy piątek (30 marca) o godzinie 18.30 na kolejne "Spotkanie z dokumentem". Tym razem gościem będzie Marcel Łoziński. Zobaczymy jego dwa filmy: "Wszystko może się przytrafić" oraz najnowszą produkcję "Tonia i jej dzieci". Jednak największą atrakcją będzie przyjazd znanego reżysera. Spotkanie z nim rozpocznie się zaraz po projekcji filmów i poprowadzi je znana dziennikarka Katarzyna Marcysiak.

Zapraszamy na najbliższe oprowadzanie kuratorskie po wystawach IGORA i IVANA BUHAROVA - Bez steru oraz PIOTRA ŁAKOMEGO - nic nie widzę, nic nie słyszę, nic nie mówię / I see no evil, I hear no evil, I speak no evil.

W ramach programu towarzyszącego wystawie Układy równoległe GEGO/Maziarska/Trockel realizowana będzie kolejna już seria spotkań dla seniorów, której celem jest zapoznanie zainteresowanych z problematyką naszych wystaw oraz edukacja z zakresu sztuki współczesnej. Projekt Bliżej sztuki jest wspólnym przyglądaniem się dziełom i ich twórcom. W przypadku wystawy Układy równoległe są to prace trzech artystek: Gertrude Goldschmidt, znanej jako Gego, Jadwigi Maziarskiej oraz Rosemarie Trockel. Ich drogi artystyczne zostały ukształtowane przez różne tradycje i środowiska twórcze. Każdą z artystek cechuje jednak dystans i odrębność wobec głównych nurtów sztuki, czego przyczyny będziemy się starać wyjaśnić. Wspólne oglądanie dzieł sztuki, pogłębione informacjami na temat ich autorek, a także rozmowa, wymiana spostrzeżeń i uwag stwarzają okazję do zrozumienia sztuki współczesnej i dają przyjemność świadomego obcowania z nią.

Flexible to warsztaty projektowania własnej, unikalnej kompozycji na tekstyliach przy użyciu folii termotransferowej flex i termoprasy pod czujnym okiem członków kolektywu MASSMIX . Każdy uczestnik warsztatów otrzymuje komplet elementów wyciętych w folii flex i przy naszej pomocy lub bez niej tworzy kompozycję którą następnie nanosimy na przyniesione przez warsztatowiczów tekstylia. Massmix Flex to gorące haute couture własnego autorstwa, którego próżno szukać w bananowych butikach. Nie zapomnijcie o przyniesieniu ciuszków które chcielibyście ozdobić. Koszt: 30 pln od osoby za 3h warsztat ilość miejsc ograniczona zapisy na vlepvnet@gmail.com w temacie prosimy wpisywac "FLEXIBLE"

Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego, Oddział Muzeum Narodowego w Kielcach zaprasza na kolejne spotkanie w literackim salonie. Gościem najbliższego wieczoru będzie Jacek Hugo-Bader znany polski reportażysta specjalizujący się w tematyce rosyjskiej. Autor zbioru reportaży Biała gorączka, książki W rajskiej dolinie wśród zielska, nominowanej do Nagrody Literackiej NIKE, a także współautor filmu dokumentalnego Jacek Hugo-Bader. Korespondent z Polszy. Hugo-Bader był dwukrotnie uhonorowany nagrodą Grand Press (1999, 2003) i głównymi nagrodami Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Za Białą gorączkę otrzymał w 2010 roku Nagrodę im. Arkadego Fiedlera "Bursztynowy Motyl".

W ramach wykładu przyglądając się m.in. takim wystawom jak „Gender Check”, „Inside the visible”, „WACK”, „Re.act.feminism”, czy „Niezgrabne przedmioty” chciałabym zastanowić się nad rożnymi strategiami pracy z widzem przy pomocy medium jakim jest ekspozycja. Zagadnienie to interesuje mnie szczególnie w kontekście sztuki feministycznej, która w moim odczuciu jako swoje główne zadanie postawiła redefinicję polityczności jako redystrybucji tego, co zmysłowe poza uprzedmiotawiającym spojrzeniem.

Na warsztacie będzie można poznać cały proces sitodruku: od przygotowania sita po jego druk na wszelakich tekstyliach, papierach, czy foliach. Przyjdź z własnym plikiem, pokażemy jak go przygotować pod druk na sitkach. Można również skorzystać z naszych trendów graficznych na 2012 ostatni rok.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na organizowane przez Zespół Analizy Ruchów Społecznych seminarium poświęcone ruchowi Occupy Wall Street. Przez dwa miesiące wydawał się on niemal nową siłą w amerykańskiej polityce: chciał równości i sprawiedliwości, darmowej edukacji, służby zdrowia dla wszystkich i opodatkowania najbogatszych. Był odpowiedzią na europejski ruch Oburzonych i Arabską Wiosnę: amorficzny, antypolityczny, nieufny wobec liderów i programów, tworzący alternatywne społeczeństwo w samym centrum nowojorskiej dzielnicy finansowej. Gdzie po pół roku jest ruch Occupy Wall Street?

Ostatni rok obfitował w projekty związane z obchodami stulecia urodzin Czesława Miłosza. Wśród nich najwięcej było inicjatyw wydawniczych, w tym wydana przez Fundację „Zeszytów Literackich” dwutomowa antologia esejów pisarza zatytułowana „Rosja. Widzenie transoceaniczne”. Tom pierwszy trafił do księgarni na początku 2011 roku. Niedawno ukazał się tom drugi: „Mosty napowietrzne”, który obejmuje teksty Miłosza (fragmenty korespondencji, wiersze, eseje, wywiady) z lat 1936-2004. Miłosz diagnozuje w nich Rosję, a jego stosunek do niej nie jest jednoznaczny, budzi kontrowersje, prowokuje do dyskusji i skłania ku refleksji. Jak mówi autor: „Rosja. Mój stosunek do niej jest poważny, ale polski zajad we mnie siedzi i daje o sobie znać od czasu do czasu, ku mojemu niezadowoleniu”. Książka Miłosza jest pretekstem do spotkania i rozmowy o Rosji, o polsko-rosyjskich relacjach, o próbach przełamywania stereotypów, o nieufności i perspektywach dialogu, o tym, co łączy i dzieli

Projekcja filmu towarzysząca wystawie „Ziemie podwójnie odzyskane. Bogdan Łopieński, Andrzej Tobis, Krzysztof Żwirblis” Prawo i pięść reż. Jerzy Hoffman, Edward Skórzewski Polska, 1964, 93 min sala multimedialna wejście od ul. Burschego wstęp wolny

W Polsce w latach 1939-1956 dokonała się rewolucja społeczna. Okrutna, brutalna, narzucona z zewnątrz, ale jednak rewolucja. Ta rewolucja niesłychanie głęboko przeorała tkankę polskiego społeczeństwa, tworząc warunki dla dzisiejszej ekspansji klasy średniej, czyli mieszczaństwa, do najgłębszej być może od wieków zmiany mentalności Polaków: odejścia od mentalności określonej przez wieś i folwark ku zdeterminowanej przez miasto i miejski sposób życia - taką tezę stawia w tekście Kto nam zabrał tę rewolucję? ("Krytyka Polityczna" nr 29/2011) filozof Andrzej Leder.

Dworce w Warszawie i Katowicach, poznański Okrąglak, Obserwatorium Meteorologiczne na Śnieżce, warszawski Pawilon Chemii i Supersam… Ikony architektury modernistycznej czasów PRL-u. Zdaniem jednych – budynki zasługujące na podziw i uznanie, zdaniem innych – ohydne komunistyczne baraki, które należy zrównać z ziemią. Dlaczego budzą takie kontrowersje? Jakie były okoliczności ich powstania i dlaczego niektórych z nich już nie ma?

Jedna z najbardziej oczekiwanych premier roku, Tajny dziennik Mirona Białoszewskiego (Znak), obejmuje lata 1975-83, okres, kiedy po sukcesie Pamiętnika z powstania warszawskiego pisarz zajął miejsce na literackim parnasie, ale nie zamienił się w zawodowego literata, dalej prowadząc życie niezwykłe w stworzonym przez siebie prywatnym królestwie nieprzystającym do realiów PRL-u. Książkę warto czytać razem z książką Tadeusza Sobolewskiego Człowiek Miron (Znak). Białoszewski wampir, ludożerca, poeta osobny, satanista, przedstawiciel bohemy, pustelnik, twórca hermetyczny, piewca zwyczajności "od pieca i łyżki durszlakowej" - Sobolewski konsekwentnie rozminowuje pole interpretacyjne wypełnione podobnymi schematami. O micie outsidera pisze np.: "Lubił królować, być w centrum, chciał tylko, żeby to centrum znajdowało się w jego pokoju". I przypomina, jak zdegustowany poznaniem "prawdziwego" Mirona był kiedyś Piotr Szulkin. Spodziewał się zobaczyć beat-nika, a zobaczył "przysadzistego gościa w palcie z kołnierzem z nutrii po panu Antonim z Garwolina". Lubił się bawić w wywoływanie duchów za pomocą talerzyka posuwającego się po kręgu alfabetu. To, co usiłuję zrobić, też jest próbą wywołania ducha Mirona ze słów, które nam zostawił". Książka Tadeusza Sobolewskiego nie jest zwyczajną biografią, wspomnieniem ani monografią twórczości, choć zawiera elementy wszystkich tych gatunków.

Społeczeństwa są zainteresowane cielesnością swych członków. Starają się pochwycić ciało w sieć konwenansów, reżimów i praktyk, określić sposoby postępowania z ciałem, jego użycia uważane za normalne, dostępne, dopuszczalne oraz moralne. Kontrola ciała jest zatem zjawiskiem powszechnym, wszechobecnym i wielowymiarowym, choć zmiennym historycznie i kulturowo. W kręgu euro-amerykańskim mamy do czynienia z ewolucją, utrzymującą od stuleci swój kierunek. Ciało uwikłane w proces cywilizowania poddawane jest socjalizacji, racjonalizacji i indywidualizacji.