Wystawa Przybylskiego i Duchowskiego stanowić będzie próbę nakreślenia, zbadania chybotliwej granicy pomiędzy realnością a mistyfikacją. Artyści opowiedzą dwie równoległe historie, które połączy zagadnienie prawdziwości i falsyfikatu, realności zdarzeń i wprowadzenie w nią świadomej nieciągłości. Ich realizacje stanowią próbę uchwycenia prawdy o rzeczywistości, wyłuskania tego, co cenne w zalewie obrazów i informacji. Artyści stają się reportażystami z czasów natrętnej wizualności. Snują opowieści będące efektem gromadzenia danych, nakładania się na siebie kolejnych obrazów/przekazów, ale jednocześnie zawieszonych pomiędzy prawdą a fikcją.
Prezentowane w BWA prace Duchowskiego i Przybylskiego dość znacząco różnić się będą od siebie - zarówno podejmowanym tematem jak i techniką, w której zostały wykonane. Jednocześnie tym, co je połączy może okazać się zestawienie malarstwa i fotografii, próba artystycznej interpretacji jednego, konkretnego zagadnienia, a przede wszystkim ich reportażowość czy też "dokumentalność". Przybylski odniesie się do konkretnego zjawiska/problemu istniejącego w rzeczywistości, realizacja Duchowskiego będzie nieco bardziej abstrakcyjna, ale oparta na podobnej zasadzie i systemie pracy.
Duchowski z jednej strony pokaże fotografie - przedstawienia różnego rodzaju newsów które tworzyć będą pewną quasi - reporterską narrację, z drugiej – swoje minimalistyczne, monochromatyczne, wyciszone obrazy w dużych formatach. Na zdjęciach artysta nadrukował dodatkowo cytaty z teoretyków sztuki odnoszące się do szeroko rozumianej tematyki nadmiaru ( sztuki, obrazów, znaczeń...). Poprzez ich zestawienie pragnie zwrócić uwagę na przestrzeń pomiędzy iluzją a rzeczywistością, prawdą a manipulacją, nadawcą a odbiorcą- tak w świecie polityki, mediów jak i w świecie sztuki.
Jak mówi autor: Fałszywa informacja bywa bardziej poruszająca niż prawdziwa, co jest szczególnie wyraźnie widoczne w kontekście sztuki. Natłok informacji prowadzi do obojętności i dalej do pustki, mózg nie jest w stanie klasyfikować tak dużej dawki znaczeń, podążanie za narracją bywa trudne... Malarstwo moim zdaniem jest najlepsze, gdy odrzuca werbalne znaczenia, a skupia się na myśli wizualnej bądź pustce.
Natomiast bohaterami prac prezentowanych przez Przybylskiego staną się lokomotywy serii 749 / 751 / 752 o wdzięcznym pseudonimie „Bardotka”. Zaprojektowane w 1963 roku i produkowane w latach 1965-1971 w Czechosłowacji lokomotywy są eksploatowane do dziś w obydwu krajach.
Czechosłowacja zakończyła swoje istnienie 31 grudnia 1992 roku. Do dziś jednak Czechy i Słowacja, zupełnie już odrębne, są ze sobą mocno powiązane. Szczególnie interesujące na tle przemian w obu państwach są koleje czeskie i słowackie. Jak wyjaśnia artysta: Jeśliby spojrzeć na użytkowany przez nie tabor, to okazuje się, że lokomotywy w obu krajach są praktycznie takie same. Różnią się tylko detalami malowania i znakami przewoźników kolejowych. Dodać trzeba, że wszystkie te schematy malowania są bardzo interesujące. Obecnie zarówno czeskie jak i słowackie koleje wprowadzają nowe, charakterystyczne zestawy kolorów (w Czechach jest to błękit i biel, na Słowacji biel i karmin), co ma ułatwić identyfikację pojazdów przez podróżnych. Do dziś czasem można pomylić lokomotywę czeską i słowacką z uwagi na zachowaną starą kolorystykę
Wiadomo, iż wspomniane lokomotywy niebawem znikną. Projekt „Bardotka" ma być próbą utrwalenia tego, co jeszcze z minionej epoki zostało i nadal funkcjonuje, ale powoli ginie w obu krajach. Ślady poprzedniego systemu tkwiące w architekturze kolejowej czy infrastrukturze również będą istotnym składnikiem cyklu m.in. pojawią się przedstawienia kolejowych stacji przez które te lokomotywy przejeżdżały. Na całość działań dokumentacyjnych złożą się projekcje video, fotografie oraz obrazy.
Projekt "True or false. Bardotka" jest formą dokumentalną ale tylko do pewnego stopnia. W każdej pracy potencjalnie może czaić się pułapka. W "Stacji marzeń" udało się autorowi zrealizować jeden z jego snów. Czy to tylko zwizualizowany sen czy może realna przepowiedź przyszłości? Zapraszamy na wystawę!
Maciek Duchowski
Urodzony w 1981 r. w Warszawie. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2005 r. Dyplom obronił w pracowni malarstwa prof. Wiesława Szamborskiego. W latach 2006-2008 odbył studia w Dutch Art Institute w Enschede, w Holandii. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Igor Przybylski
Ukończył studia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2002 r . Od 2007 r. współpracuje z warszawską Galerią m2. Prace Przybylskiego znajdują się w kolekcjach w Polsce, Austrii, Belgii, Niemczech, USA, na Słowacji i w Szwecji. Brał udział w ponad siedemdziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych.
Reporter, a dokładniej korespondent wojenny to ktoś, kto wiele ryzykuje, aby zrobić zdjęcie lub napisać tekst, nie stoi po żadnej ze stron konfliktu, ale znajduje się w samym centrum wydarzeń.
Artysta może być postrzegany podobnie, zwłaszcza gdy uzna, że na świecie istnieją prawdziwe problemy.
Sztuka jest ważna i ma swoje zadania do spełnienia.
Nie jest natomiast częścią polityki, działa w oparciu o swoje własne integralne zasady, posiada istotny zasób środków wyrazu dostępnych tylko dla niej samej, gdzieś pomiędzy szokiem a kontemplacją…
Badanie współczesnej wizualności oraz sposobów widzenia jest warte szczególnej uwagi ponieważ niemal wszystko co wiemy o świecie i to jak go odczuwamy jest nam dostarczone za pomocą przetworzonych obrazów…
(Maciek Duchowski)
