Książka Charlotte Cotton to przewodnik po współczesnej fotografii artystycznej od sztuki konceptualnej, operującej prozaicznymi, "amatorskimi" ujęciami, po drobiazgowo przemyślane tableaux Jeffa Walla. Niektórzy artyści, tacy jak Sophie Calle czy Erwin Wurm, dokumentują codzienne czynności i prozaiczne zdarzeniainni - jak Yinka Shonibare i Gregory Crewdson - inscenizują wymyślone przez siebie opowieści. Andreas Gursky, Thomas Demand i Rineke Dijkstra reprezentują chłodny obiektywizm, zaś Nan Goldin i Wolfgang Tillmans uchylają przed nami drzwi swojego prywatnego świata. Dla Luca Delahaye'a i Allana Sekuly fotografia stanowi narzędzie tworzenia dokumentacji, zaś dla Cindy Sherman i Gillian Wearing pełni rolę skarbca wartości indywidualnych, społecznych i kulturowych, odzwierciedlających wizualne bogactwo otaczającego nas świata. Książka Charlotte Cotton wspomina o najnowszych trendach w fotografii artystycznej. Osobny rozdział poświęcono artystom kładącym nacisk na fizyczne cechy medium fotograficznego i traktujących zdjęcia jako cześą eksperymentów panmedialnych lub nośnik nowych form przekazu. Obok dzieł uznanych artystów, takich jak Isa Genzken i Sherrie Levine, omawiamy również dorobek młodszego pokolenia - m.in. Floriana Maier-Aichena, Anne Collier i Waleada Beshty'ego. Fotografia jako sztuka współczesna to świadectwo wszechstronności, różnorodności i żywiołowości sztuki fotograficznej XXI wieku.
Charlotte Cotton, ''Fotografia jako sztuka współczesna''
