Wydarzenia

Wystawa komiksu i animacji w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej

tylko na GalleryStore.pl projekty powstającego nad Wisłą w Warszawie Parku Rzeźby

NIE na MIEJSCU wystawa dyplomowa absolwentów Muzealniczych Studiów Kuratorskich w Instytucie Historii Sztuki UJ 2010/2011

Wystawa Jana Fabre’a to pierwsza w Polsce okazja do zapoznania się z pracami wybitnego belgijskiego artysty multimedialnego, dramaturga, reżysera i scenografa o międzynarodowej sławie i powszechnym uznaniu. Szerszej publiczności znany jest głównie ze swojej działalności teatralnej. Ekspozycja w Muzeum Sztuki przybliża postać i twórczość tego niezwykłego artysty.

Katarzyna Krakowiak traktuje Panoramę jako proces dochodzenia do pożądanego obrazu. Fizyczna droga, którą widz przebywa, by doznać estetycznych wrażeń, wiąże się z oczekiwaniami podsuwanymi przez pamięć doświadczeń i projektowane wyobrażenia. Instalacja Katarzyny Krakowiak wyrasta niespodziewanie na peryferiach przestrzeni wystawienniczych galerii, by następnie porzucić je i zaanektować miejsca, które wobec przeznaczenia budynku pełnią rolę drugoplanową.

W kolekcji międzynarodowego plakatu poznańskiego Muzeum znajdują się prace artystów od Alfonsa Muchy po współczesnych twórców takich jak Gunter Rambow czy Alain Le Quernec (obaj nagrodzeni przez Muzeum Nagrodą im. Jana Lenicy), w tym także znakomitych artystów polskich, spośród których wymienić można chociażby Jana Młodożeńca, Jana Lenicę, czy Henryka Tomaszewskiego. Poznańska kolekcja zawiera także kilka plakatów takich znakomitości jak Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Robert Rauschenberg, Joan Miró oraz Salvador Dali (które również prezentowane są na wystawie).

"Najnowszy projekt artysty, którego część można będzie oglądać w Galerii aTAK nosi tytuł "Dwa razy za dużo obrazów [Badania mózgu w Polsce]". W tym intrygującym sformułowaniu, kryją się dwie refleksje, poprzez które Sobczyk daje nam możliwości wglądu w rzeczywistość. Pierwsza, to dość oczywista (aczkolwiek na co dzień nie problematyzowana) konstatacja dotycząca charakteru współczesnej wizualności. Natłoku obrazów. Świata dostarczającego obrazy w ilości i tempie przekraczającym możliwości percepcji. Ten proces staje się dla Sobczyka punktem oparcia dla wielkiej narracji, jaką jest jego sztuka. Druga kwestia (w nawiasach kwadratowych), dotyczy kontekstu społecznego i pytań o to miejsce, ten kraj, tych ludzi i ich stan ducha. O badanie tego urazu, jakim jest nasze poczucie historii i teraźniejszości." - Waldemar Baraniewski.

Wystawa prezentuje prace współczesnych artystów z Brukseli i Liège – rzeźbę, malarstwo, performance oraz filmy – i powstała dzięki podróży studyjnej kuratorki do tych miejsc. Przegląd w Zachęcie ma na celu przedstawienie polskiej publiczności interesujących twórców młodego pokolenia oraz ich różnorodnych artystycznych postaw: od minimalistycznych, abstrakcyjnych, czy „kosmicznych” projektów, czasem zawierających odniesienia do klasycznych rycin czy poetyki street-artu, po dadaistyczne zabawy czy dzieła ironicznie odbijające rzeczywistość, dostrzegające groteskowe elementy ludzkiej egzystencji.

Historia w sztuce to międzynarodowa wystawa badająca, jak historia buduje tożsamość w wymiarze społecznym i indywidualnym. Jednym z głównych celów prezentacji jest przyjrzenie się obiegowemu obrazowi historii, pokazanie przekłamań i nieścisłości występujących w dokumentacji wydarzeń historycznych. Dodatkowo została zaakcentowana rola indywidualnych interpretacji oferowanych przez sztukę.

Wystawa Massimo Bartoliniego "Serce na dłoni" inicjuje czteroletni cykl projektów „site – specific”, realizowanych dla Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu przez najbardziej interesujących i uznanych artystów na świecie. Wernisaż wystawy odbędzie się 13. maja, jako część obchodów „Europejskiej Nocy Muzeów” (13-15 maja) – w ramach wernisażu odbędzie się także występ Janusza Prusinowskiego. Massimo Bartolini urodził się w Cecinie (Toskania) w 1962 r., gdzie nadal mieszka i pracuje. Jego kariera artystyczna rozpoczęła się w połowie lat 90-tych i od tego czasu wystawiał swoje prace w kraju i zagranicą w wielu ważnych instytucjach zajmujących się sztuką współczesną.

Jenny Holzer należy do kręgu najwybitniejszych artystów swojego pokolenia. Z wykształcenia malarka i graficzka, uczyniła centralnym elementem swojej twórczości tekst: w plakatach, na ławkach kamiennych i znakach elektronicznych. W języku, swoim podstawowym środku wyrazu, Holzer bada kwestie autorstwa i władzy, mówiąc o tak ważkich i delikatnych aspektach, jak nadzieja, rozpacz, potrzeba i tęsknota. Artystka przedstawia swoje koncepcje, argumenty ze sfery polityki i gorzkie refleksje społeczne w przestrzeni publicznej i na międzynarodowych wystawach, w tym na Times Square, w londyńskim City Hall, Neue Nationalgalerie, Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku i Muzeum Bilbao. Holzer reprezentowała także USA na Biennale w Wenecji w 1990 roku, gdzie otrzymała nagrodę Leone d’Oro za najlepszy pawilon.

Trzy nielegalne emigrantki opętane przez izraelskiego artystę. Ostatnie dni Trzeciej Rzeszy widziane oczyma kochanki Adolfa Hitlera. Dziecko zmienione w marionetkę przez diabolicznego ojca. Belgijska surrealistka, której nigdy nie było. Tragiczne żarty, ostateczne wyznania, misterne mistyfikacje i świat widziany zza grobu przez „dynamicznego umarłego”. Za tym wszystkim stoi Roee Rosen – malarz, pisarz, filmowiec, laureat nagrody Orizzonti na 67. Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2010 roku, cieszący się zasłużoną sławą najbardziej prowokacyjnego intelektualnie współczesnego artysty w Izraelu. Wystawa The Dynamic Dead Roee Rosen jest prezentacją kluczowych projektów z dorobku artysty i podsumowaniem dwóch dekad jego wytężonej pracy na polu tyleż ryzykowanych, co inspirujących idei.