Kierujemy się nim w każdym momencie naszego życia, podejmujemy za jego pomocą decyzje i określamy różnymi słowami wszystko to, co pojawia się na naszej drodze i co wywołuje w nas określone emocje. Zmysł estetyczny pozwala na zachwycanie się pięknem, ocenianie otaczającej nas rzeczywistości i dostrzeganie rzeczy, które niewidoczne są gołym okiem. Dzięki tej cesze naszego umysłu potrafimy odróżnić brzydotę od czegoś, co jest urodziwe, potrafimy przeżywać emocje i cieszyć się nimi, bądź smucić.
Nie jest prawdą, że nie każdy posiada zmysł estetyczny. Prawdą jest natomiast, że ten zmysł jest inaczej rozwinięty u każdej osoby i każdy inaczej podchodzi do wielu spraw i rzeczy, jakie mogą podlegać ocenie emocjonalnej. To, że ktoś ubiera się w sposób, który dla innych może być nieestetyczny, nie oznacza, że dana osoba nie widzi w swoim ubiorze pozytywnych cech. Może ona inaczej postrzegać piękno i estetykę, a swoje decyzje w sklepie z ubraniami podejmować na podstawie własnej definicji elegancji czy dobrego smaku.
Zmysł estetyczny towarzyszy nam zawsze i zawsze sprawia, że podejmujemy decyzje subiektywne, oparte o własne przemyślenia, upodobania i pragnienia. Sami oceniamy czy coś jest piękne, czy nie. Sami decydujemy o tym, jakie ubrania będziemy nosić i jakim samochodem będziemy jeździć. Tak samo jest w przypadku obcowania z szeroko rozumianą sztuką. To, że ktoś słucha muzyki powszechnie uważanej za pozbawioną piękna czy przesłania nie oznacza, że nie ma zmysłu estetycznego. Oznacza to tylko tyle, że dla danej osoby taka muzyka reprezentuje sobą wszystko, co jest potrzebne, by czerpać z niej przyjemność. Dla kogoś muzyka powszechnie uważana za płytką może okazać się po prostu piękna.
Z obrazami i sztuką wysokich lotów jest tak samo. Zmysł estetyczny każdego człowieka działa inaczej w każdym przypadku i w kontakcie z każdą formą sztuki. Część osób zachwycać się będzie pięknym obrazem, który wyszedł spod pędzla znanego malarza, a część osób nie będzie w stanie zobaczyć w nim niczego dobrego, co mogłoby dać im jakiekolwiek wartości czy przemyślenia. Nie należy mylić tego stanu z ignorancją i negowaniem sztuki, bo to są dwie różne rzeczy. Obrazy czy rzeźby nie zawsze muszą jawić się nam, jako dzieła wartościowe, za które gotowi jesteśmy słono zapłacić, ale to nie oznacza, że nie doceniamy ich. Oznacza to tylko tyle, że nasz zmysł estetyczny nie pozwala nam na dojrzenie piękna w danym przedmiocie.
Mimo wszystko zmysł estetyczny jest tym, co drzemie w każdym z nas. U każdego jest rozwinięty inaczej, inaczej każe definiować pojęcie piękna i rzeczy interesujących, które mogłyby wywołać w nas jakieś uczucia lub przemyślenia. Jednak każdy tym zmysłem dysponuje. Czasem można o tym nie wiedzieć, czasem można nie zdawać sobie sprawy, że się z niego korzysta, ale on jest we wszystkich i niemal zawsze determinuje wybory i postrzeganie świata. Dzięki niemu podobamy się sobie i otaczamy się przedmiotami, które dają nam przyjemność, co jest niewątpliwym dowodem na istnienie tej ludzkiej cechy.