Komunikacja w dzisiejszych czasach jest głównym punktem funkcjonowania społeczeństw i życia ludzi. Bez niej ciężko byłoby zrobić cokolwiek, dojść do czegoś, sprawić sobie przyjemność czy po prostu poszerzyć swoją wiedzę. A komunikować się możemy na wiele sposobów, bo i dzięki słowu pisanemu, i dzięki obrazom, rysunkom, szkicom. Muzyka, gestykulacja, wydawanie z siebie różnych dźwięków, które ze słowami nie mają nic wspólnego i oczywiście za pomocą mowy, słowa mówionego. Nawet osoby głuchonieme używają swojego języka do komunikowania się ze światem i rozmów z innymi ludźmi. Mowa jest jednak najpowszechniejszym sposobem na komunikowanie się z kimś. Dzięki słowom i naszym aparatom mowy jesteśmy w stanie wypowiadać się na dowolny temat, dyskutować z kimś o czymś, wyrażać swoje emocje i uczucia, przedstawiać komuś nasz punkt widzenia i cieszyć się, żyć pełnią życia. Mało kto wyobraża sobie życie bez mowy i bez porozumiewania się z kimś. Oczywiście są osoby, które decydują się świadomie na unikanie ludzi i ograniczanie kontaktu z nimi do minimum, ale są to skrajne przypadki. Większość z nas używa mowy i robimy to nie tyle z radością, bo nie doceniamy często tego, co dzięki naszym ustom możemy robić, co po prostu w ramach przyjemnego i naturalnego odruchu. A rozmowy z innymi ludźmi potrafią kształcić i dawać naszemu umysłowi sposobność do ćwiczenia swoich umiejętności.
Rozmawianie potrafi dać nam wiedzę, posiąść jakieś informacje, wyrazić nasze oczekiwania wobec czegoś, dać komuś do zrozumienia, co myślimy o nim lub o czymś. Wielu z nas przynajmniej raz w życiu spotkało osobę, z którą mogliśmy rozmawiać bez przerwy, która zawsze miała coś ciekawego do powiedzenia, a która słuchała nas, gdy to my mówiliśmy. Było nam wtedy zapewne bardzo przyjemnie, bo mogliśmy poszerzyć swoje horyzonty i skonfrontować nasze poglądy z innymi. Rozmowy o sztuce są tak samo fascynujące i jeżeli uda nam się kiedykolwiek spotkać z osobą, która będzie gotowa do rozmawiania z nami na temat jakichś dzieł, to powinniśmy skorzystać z tej okazji. Bo rozmawianie o sztuce niesie ze sobą pewien element zaskoczenia. Wszak sztuka przemawia do każdego z nas w inny sposób. Każdy z nas w poszczególnych dziełach odnajduje coś innego, coś swojego i oryginalnego. W muzyce, książkach, malarstwie czy w filmach kryje się przesłanie idealne dla każdego z osobna, które każdy z nas może odczytać inaczej, wedle własnych doświadczeń, upodobań czy światopoglądu.
A rozmowa o dziełach sztuki z kimś innym może otworzyć nas na nową perspektywę, może pokazać nam, jak bardzo nasz sposób myślenia różni się od innych i jak mocno nasze doświadczenia życiowe determinują nasze postrzeganie świata i wielu jego elementów. Możemy oczywiście z kimś się nie zgadzać, nie rozumieć od razu, o co komuś chodzi, denerwować się i wściekać, ale wszystko, co usłyszymy podczas takiej rozmowy coś w nas zostawi. Może zmienimy nasz sposób myślenia, może podejdziemy do jakichś problemów z innej strony, a może będziemy cieszyć się, że nasze wnioski na temat jakiegoś dzieła sztuki są tak oryginalne, a jednocześnie słuszne, bo ich nieprawidłowości nie da się nikomu udowodnić? Trzeba jednak pamiętać o tym, że każda rozmowa wymaga od nas kultury i tolerancji. To, że ktoś postanowił porozmawiać z nami na jakiś temat nie oznacza od razu, że ta osoba będzie chciała być atakowana z powodu swoich poglądów i wniosków. Jeżeli będziemy pamiętać o tej zasadzie, to możemy śmiało podejmować się dyskutowania o sztuce, bo temat ten zawsze jest pełen możliwości i zawsze pozwala nam na rozwinięcie się w jakimś kierunku. Rozmowy kształcą i uczą nas, jak zachowywać się w wielu sytuacjach, a wiedza, którą dzięki nim posiądziemy może przydać nam się w każdym momencie naszego życia. A zawsze warto jest poznać czyjeś opinie na dany temat, porównać je ze swoimi. Bo może okazać się nagle, że obok nas siedzi osoba, która jest naszą bratnią duszą, której od zawsze i z wielkim wysiłkiem szukaliśmy na tym świecie. Rozmawiajmy jak najwięcej, bo rozmowy są zawsze potrzebne. Zwłaszcza, jeżeli tematem jest sztuka.