Wiele czynników ma wpływ na to, jaką sztuką ludzie się otaczają i co sądzą o wielu dziełach, z którymi się stykają. A większość z nich, jeżeli nie wszystkie opierają się o to, jaki ktoś ma charakter, osobowość, która jest wszak najbardziej charakterystyczna dla każdej jednostki. Bez charakteru ciężko byłoby mówić o kimś, jak o osobie. Bo każdy ma swój indywidualny charakter i wbrew temu, że często mówi się o kimś, jak o osobie bez charakteru, to właśnie ta cecha, która sprawia wrażenie pozbawienia kogoś osobowości jest również jego częścią. Każdy jest inny i każdy inaczej zachowuje się w wielu różnych sytuacjach, a zachowania te wynikają z ukształtowania umysłu i osobowości. Nic w tym dziwnego zatem, że charakter jest głównym czynnikiem wpływającym na to, jaką sztuką ludzie się otaczają i jakie mają upodobania estetyczne. Dlatego też każdy inaczej reagować może na te same dzieła sztuki. Jednym mogą się wydawać bluźniercze, innym odkrywcze. Ktoś może o nich powiedzieć, że są ponadczasowe, a ktoś inny stwierdzi, że przeminą, nim nastanie koniec następnego lata. Wszystko jest kwestią indywidualną, bo nie ma dwóch osób o takim samym charakterze.
Oczywiście nie można w tym przypadku generalizować i sugerować, że osoby porywcze oraz energiczne będą gustowały w określonych typach sztuki, albo że ludzie spokojni czy flegmatyczni wręcz upodobali sobie sztukę odpowiadającą ich charakterom. Jednak udawanie, że charakter nie ma widocznego wpływu na określone grupy ludzi jest bezcelowe. Z drugiej strony gusta się zmieniają i każdego dnia pojawiają się nowe potrzeby, które sztuka ma zaspokoić. Gdy jesteśmy porywczy w naszym życiu, gdy nie umiemy wysiedzieć w miejscu przez dłuższy czas, a nasze ciało pragnie działać i dokonywać wielkich rzeczy, to lubimy otaczać się sztuką, która takim cechom dorównuje. Obcujemy z muzyką szybko i głośną, mocną i agresywną wręcz, ale możemy również otaczać się sztuką, która w jakimś stopniu będzie nas stopować, uspokajać czy zmuszać niejako do myślenia o swoich czynach. Ale nie jest to regułą, bowiem i osoby spokojne lecz towarzyskie i ludzie flegmatyczni, ale dobrze wiedzący, czego chcą od życia mogą w stronę agresywnej i pełnej energii sztuki się skłaniać.
Kto zatem lubuje się w sztuce pięknej i piękne emocje wyzwalającej? Każdy, bo wrażliwość we wszystkich z nas jest obecna. Jednak nasz charakter decyduje o tym, ile tej wrażliwości z nas wyjdzie na światło dzienne i jak bardzo zostanie ona przez nas odkryta przed innymi ludźmi lub przed nami. Nigdy nie wiadomo, kiedy wrażliwość upomni się o swoją zapłatę, bo i człowiek, który uchodzić może za nieczułego i zimnego, niczym skała, może potrzebować piękna w postaci wzruszającego obrazu lub wyciszającego przedstawienia teatralnego. Mimo wszystko można zaryzykować stwierdzenie, że wrażliwość i piękno kojarzone mogą być przede wszystkim z osobami dosyć spokojnymi, stonowanymi, lubiącymi spędzać swój czas w samotności. Nie muszą to być oczywiście osoby stroniące od ludzi, mało towarzyskie czy typowi samotnicy. Pragnienie spędzenia czasu w samotności i w otoczeniu piękna nie jest cechą osób unikających świata.
Nasz charakter ma wpływ na wszystko, czym otaczamy się w życiu. Jest to najważniejsza cecha wszystkich istot ludzkich, bowiem to ona kształtuje naszą osobę, jest znakiem rozpoznawczym każdego człowieka. I nie dziwi fakt, że pod wpływem naszego charakteru dobieramy dzieła sztuki, z którymi mamy ochotę czy potrzebę obcować każdego dnia. Muzyka, której słuchamy pasuje do nas, tak samo jak książki, które czytamy czy obrazy, którym przypatrujemy się godzinami. I nie ma ludzi, którzy mają takie same, identyczne charaktery. Są jedynie dzieła sztuki, które potrafią trafić do odbiorców różnych, bowiem zawierają w sobie pewne uniwersalne wartości i emocje, których każdy potrzebuje, ale też w innej dawce czy pod lekko odmienną formą. Charakter ma wpływ na wszystko, co nas otacza i każdy powinien być świadomy wolności swoich wyborów i prawa do nich. Nie ma sensu zmuszać się do czegoś, czego nie cenimy, bo nie pozwala nam na to nasz charakter. A tak dzieje się często, gdy ktoś próbuje zrobić na kimś wrażenie lub uniknąć czyjegoś odrzucenia – wchodzimy do świata sztuki, który nas nie interesuje i który nam nie odpowiada i męczymy się przez to. Jeżeli zastanawiać się będziemy kiedyś, dlaczego nie widzimy czegoś wartościowego w jakimś dziele sztuki, którym zachwycają się wszyscy dookoła, to możemy uspokoić się i uznać to za komplement, bowiem oznaczać to będzie, że nasz charakter jest stały i nie ulega zmianą pod wpływem kogoś innego.