W twoim mieście

Liwia Sztyc to młoda utalentowana artystka z Lublina, rocznik 1983, absolwentka Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, kierunku Grafika. Artystka w swojej twórczości wnikliwie bada różnorodne kody estetyczne współczesnej ikonosfery, nie wyłączając z nich wizualnych reprezentacji roszczących sobie miano sztuk plastycznych. Poddaje je wszelakim przetworzeniom i transformacjom, po to, by ujawnić tkwiące w nich absurdy. Jednocześnie poddaje refleksji sposoby ich dystrybucji, szczególnie w obszarze ich tzw. obiegu instytucjonalnego.

Christa Sommerer i Laurent Mignonneau od dwóch dekad tworzą interaktywne urządzenia symulujące procesy ewolucyjne i zachowania żywych organizmów poprzez tworzenie komputerowych algorytmów. Podstawą jest więc dla nich kod – kod komputerowy jako metafora bądź lustrzane odbicie kodu genetycznego. Wystawa wpisuje się w niezmiernie aktualną i ważną debatę na temat bioetyki, biotechnologii oraz inżynierii genetycznej. Artyści stawiają podstawowe pytania filozoficzne dotyczące istoty i definicji życia, pojęcia ewolucji, problemów etycznych związanych z hodowlą tkanek. Na wystawę Christy Sommerer i Laurenta Mignonneau złożą się takie prace jak: Life Spacies II, Phototropy, A-Volve, Mobile Feelings, Eau de Jardin, Life Writer.

Wystawa jednego z najwybitniejszych polskich i europejskich twórców plakatu Wiesława Wałkuskiego. Organizatorami są Galeria Teatru Rampa oraz Fundacja Epoka. Wystawa towarzyszy Międzynarodowemu Biennale Plakatu 2012.

W wystawie udział biorą m.in. Agata Biskup, Azorro, Bogna Burska, Przemek Czepurko, Roman Dziadkiewicz, Wojtek Gilewicz, Justyna Gryglewicz, Łukasz Jastrubczak, Igor Krenz, Marek Kamieński, Mateusz Kula, Mikołaj Małek, Bartek Materka, Wilhelm Sasnal, Łukasz Skąpski, Kuba Woynarowski, Piotr Wyrzykowski.

Wystawa "Poznaj moje wnętrze" to przegląd prac studentów ASP Wydziału Architektury Wnętrz. Obejmuje ona prace z dziedziny projektowania wnętrz, wystawiennictwa, architektury, komunikacji wizualnej, mebla jak i sztukę czystą – malarstwo i rzeźbę. Tytułowe wnętrze odnosi się do specjalizacji wydziału jak również do emocji i osobowości autorów, które przekazują poprzez swoje prace. Chcą oni pokazać zwiedzającym część siebie za pomocą gry form, przestrzeni i koloru. Ekspozycja jest od początku do końca inicjatywą studencką. Zazwyczaj ich projekty są prezentowane na wystawach końcoworocznych, organizowanych przez innych. Tutaj natomiast jest to ich własne spojrzenie na swoje prace. Prace są eksponowane w innej konwencji niż zazwyczaj. Nie ma tu sztywnego podziału na pracownie, lecz projekty z różnych dziedzin sztuki są zestawione razem. Zastosowane kategorie mają charakter bardziej plastyczny a wyznacznikiem jest tu kolor, forma, faktura Projekty użytkowe oraz malarstwo i rzeźba uzupełniają się nawzajem. Często stają się one przez to bardziej wyraziste, silniej działają.

Wystawa fotografii, wideo, instalacji autorstwa Marka Poźniaka i Anny Cieśli. Horyzont jest miejscem umownym, będącym granicą ludzkiej percepcji. Co znajduje się za horyzontem? Czy horyzont, dzięki sztuce, może być ciągle przesuwany? Może warto się go pozbyć dla szerszego otwarcia na głębsze doświadczenia życia i sztuki. Bez horyzontu możliwe jest swobodniejsze poruszanie się między mediami w sztuce. Brak horyzontu, w nadziei autorów wystawy, otworzy nas na „nowe”.

Viviane Sassen (1972), holenderska artystka, zdobyła uznanie dzięki wystawom w nowojorskim MoMA oraz zamówieniom składanym przez tak prestiżowe pisma jak „New York Times”. Otrzymała również znaczące nagrody: Prix de Rome, ICP Infinity Award.

Od kilku dni przeprowadzam ten sam rytuał. Wieczorem siadam do komputera próbując coś napisać, około godziny 22 czuję się zmęczony. Kładę się na chwilę, na tzw. piętnastominutową drzemkę po czym budzę się o 23:00 mówiąc sobie, że jeszcze chwilę. O 1:30 stwierdzam, że nie ma to sensu i nastawiam budzik na 5:00, aby to co miałem zrobić wieczorem zrobić przed wyjściem z domu. Rano budzę się z kotem na brzuchu, następnie gwałtownie wstaję żeby czasem nie przedłużyć drzemki i zabieram się do zaległej pracy, tak już od 5 dni.

Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej zaprasza na wystawę malarstwa Edwarda Dwurnika - jednej z najbardziej rozpoznawalnych osobowości polskiej sztuki współczesnej. Na wystawie zaprezentowane zostaną przede wszystkim obrazy z cyklu Miasta. Polską rzeczywistość Dwurnik przenosi na płótna już niemal od pół wieku. Jego twórczość ma w pewnym sensie wartość narodowego pamiętnika. Artysta maluje miejskie pejzaże od początku. Jeszcze jako student jeździł z miasta do miasta i rysował gęste od budynków i ludzi place, ulice. Wśród zebranych na wystawie w Poznaniu prac znajdą się również najnowsze prace artysty z 2012 roku.

Love- Sytuacje, w których stosuję cenzurę w celu zaznaczenia ważnych dla mnie informacji poprzez zasłanianie. Przybierają one formę Antycenzury świadomości, momentu, w którym sam ją sobie narzucam. (Piotr Szpilski) Najnowszy projekt Piotra Szpilskiego wymaga bardzo dużej ilości substancji odżywczych, lubi glebę żyzną, piaszczysto glinianą, o pH w pobliżu 7- 8. Dla tego przypomina mi piękną chryzantemę. (Leszek Knaflewski)

Wieczór autorski Fredericka Rossakovsky’ego Lloyd, po którym odbędzie się wernisaż, gdzie po raz pierwszy w Polsce będziemy mogli zobaczyć najnowszy cykl obrazów „Istnienie otulone niebytem” oraz bankiet otwarty.

Na ekspozycji zaprezentowane zostaną prace pochodzące z przełomu lat 50. i 60., które zapoczątkowały późniejsze eksperymenty artysty w dziedzinie fotografii intermedialnej i postmedialnej. Wojnecki uważany za twórcę tzw. fotograficznej neoawangardy, jest także animatorem i teoretykiem fotografii, autorem kilkudziesięciu artykułów i dłuższych tekstów z teorii fotografii, oraz redaktorem wydawnictw zbiorowych z tej dziedziny. Artysta uznawany jest również za prekursora wątku technologicznego w fotografii. Jako fizyk interesował się bowiem wykorzystaniem jej aspektu naukowo-technicznego. Eksperymentował z medium, włączając w proces powstawania zdjęcia różne urządzenia techniczne.

Marta Deskur we wczesnym okresie twórczości realizowała prace malarskie, od lat 90. zajmuje się fotografią i sztuką wideo. Tworzy instalacje multimedialne, najczęściej w formie figuralnych kompozycji fotograficznych. Urodziła się w 1962 roku w Krakowie.

Muzeum Sztuki Zdeponowanej Roberta Kuśmirowskiego to dość kontrowersyjny pomysł na archiwizację sztuki współczesnej. Artysta gromadzi dzieła znanych i mniej znanych twórców, by poddać je w dalszej kolejności zniszczeniu i finalnie spaleniu, oczywiście wcześniej skrupulatnie je opisując. Złożone do urn, prezentowane są publiczności w specjalnie do tego przygotowanych gablotach. Celem Kuśmirowskiego jest jak sam to określa: „prowadzenie usług publicznych na rzecz sztuki, polegające na uruchomieniu kompleksowego recyclingu w zakresie likwidacji i komasowania sztuki z prac niechcianych i nikomu niepotrzebnych”.

Cykl „Twarze", to ponadnaturalnej wielkości malarskie wizerunki współczesnych celebrytów - sław scen operowych, znanych aktorek i piosenkarek. Wśród prezentowanych na wystawie obrazów są między innymi portrety takich osobowości scenicznych jak światowej sławy tenor Piotr Beczała, znakomita reżyserka i aktorka libańska Nadine Labaki, słynne diwy operowe Anna Netrebko, Renée Fleming i Adrianne Pieczonka, a także popularna piosenkarka Feist.

Wystawa ALEXANDER ANDRZEJ ŁABINIEC - "TEATR MÓJ WIDZĘ...". Lalki i scenografie to prezentacja zaprojektowanych do spektakli teatralnych lalek oraz fragmentów scenografii jest próbą zilustrowania niezwykłej wizji teatru lalek, jaką stworzył Alexander Andrzej Łabiniec, realizując w polskich teatrach, głównie lalkowych, około 200 scenografii i reżyserując ponad 50 widowisk teatralnych.

Wystawa "DIK. Archiwum próbuje" ustalić miejsce magazynu we współczesnym pejzażu kulturowym. A jest to nieoczywista lokalizacja: „DIK" nie jest ani tradycyjnym magazynem o sztuce, ani tak modnym ostatnio art-zinem; wychodzi też poza obszar zrytualizowanego już self-publishingu, posiadając stałe i szerokie grono odbiorców oraz sieć dystrybucji obejmującą niemal cały glob.

Spotkanie z trzema różnymi performerkami, w różny sposób związanymi z Gdańskiem. Tym razem po raz pierwszy w takim składzie Julia Kurek, Anna Kalwajtys i Angelika Fojtuch opowiedzą o swoich działaniach i pokażą zapisy video wybranych performansów. Gospodarzem spotkania będzie Grzegorz Klaman.

Jak co roku w maju rusza kolejna edycja eksperymentalnego projektu KontenerART w Poznaniu. Inicjatywa niezależnego środowiska artystów w Poznaniu-miejsce, gdzie można wypocząć, spotkać ludzi kultury, uczestniczyć w procesie twórczym, zdobyć nowe umiejętności podczas wielu warsztatów artystycznych, wziąć udział w niezwykłych koncertach i wystawach.

Zapraszamy na wystawę opowiadającą o różnych obliczach europejskiej kultury i jej najbardziej popularnym sporcie – piłce nożnej. Ekspozycja „Only a game?” obejmie ponad sto przedmiotów związanych z futbolem. W tym między innymi udostępnione przez Narodowe Muzeum Piłki Nożnej w Manchesterze oryginalne przedmioty należące do takich legend piłki jak: Wayne Rooney, "Cesc" Fàbregas (Arsenal FC), Sir Bobby Charlton (Manchester United), „Kaká” (AC Milan), Steven Gerrard (Liverpool FC), Iker Casillas (koszulka reprezentacji Hiszpanii z UEFA EURO 2008), Leo Messi (FC Barcelona) i Cristiano Ronaldo (Real Madryt), Lilian Thuram (FC Barcelona), David Beckham, Petr Czech czy Zinedine Zidane.