Galerie i muzea w Polsce

Filip Kampka po raz kolejny w swojej twórczości sięga po zagadnienia związane z pamięcią. Tematem przewodnim wystawy w Galerii EL są motywy z obszaru pamięci wizualnej. Tytułowe „Wyzwalacze” stanowią klucz do naszej przeszłości. W założeniu artysty mają wywoływać retrospekcje, doprowadzić do wybudzenia w widzu zapomnianych obrazów i przeżyć z jego przeszłości.

„Sztuka nie zmienia świata”, powiedział Peter Brotzman, klasyk free-jazzowej awangardy w jednym z ostatnich udzielonych wywiadów. Profetyzm działań artystycznych jest również skazany na niepowodzenie; przykładem niech będzie „Guernica” Picassa, obraz, który powstał w reakcji na zbombardowanie przez niemieckie lotnictwo miasteczka w Hiszpanii. Był to zapis straszliwej zbrodni, olbrzymiej tragedii ludzkiej, wywołanej dokładnie tym samym, czym było późniejsze zbombardowanie Hiroszimy. Wystawienie obrazu na Międzynarodowej Wystawie Paryskiej w 1937 roku nie wywołało żadnego opamiętania i głębszej refleksji w obliczu nadchodzącej katastrofy II Wojny Światowej.

IM/MATERIALISM - wystawa przedstawiająca formę dialogu, korespondencję pomiędzy dwoma światami - materialnym i niematerialnym. To próba zapisu spostrzeżeń, obserwacji , doświadczeń otaczającej rzeczywistości, języka kodu kulturowego. Dotknięcie niepoznawalnego i zapisu w materii niematerialnego. IMMATERIALISM to interpretacja balansu między pozafizykalną delikatnością i ulotnością, a materialnością.

…przez nie świecisz… to tytuł wystawy Zbigniewa T. Szmurły prezentowanej na emporach Galerii EL w ramach cyklu Elbląg Plastyczny. Krótki wiersz autorstwa artysty przywołuje to, co najbardziej stałe w jego malarstwie: krajobraz, pejzaż, widok, perspektywę. Krajobrazy nieustannie są poszukiwane przez artystę: te ‘ukryte’, ‘zapominane’, ‘widoczne’.

Iza Kostiukow, artystka, kuratorka plenerów, prowadzi zajęcia w pracowni malarskiej, gdzie wychowuje kolejne pokolenia twórców.  Urodziła się w Giżycku, ale na stałe związana jest z Koninem. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. Dyplom w pracowni prof. Jacka Jagielskiego uzyskała w 1993 r. Uprawia malarstwo sztalugowe. Uczestniczyła w wielu wystawach oraz plenerach artystycznych o randze międzynarodowej. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych i państwowych: we Francji, Włoszech, w Niemczech, w Turcji, Bułgarii, Czechach, na Słowacji i Litwie.  Spośród artystów operujących w malarstwie abstrakcją jej prace wyróżnia charakterystyczny styl. Zdecydowane pociągnięcia tworzą płaszczyznę barw, która przemawia do widza ekspresją. Sztuka Izy Kostiukow koncentruje się na emocjach, nimi się żywi i je wywołuje, co sprawia, że odbiorcy trudno jest pozostać wobec tego malarstwa obojętnym. Artystka tworzy całe serie opierając się na ograniczonej palecie barw. Oszczędność w doborze kolorów kontrastuje z ich nasyceniem i intensywnością. Istotnym akcentem jest wybór dominanty kolorystycznej, często krzykliwej, która buduje wrażenie głębi, nadaje mu ton, i właśnie na niej skupia się uwaga widza. Sztuka Kostiukow to gra kontrastów na wielu poziomach. Umiejętnie zestawia ona na płótnie nieokiełznane struktury barwne z matematycznie wręcz obliczonymi i wycyzelowanymi figurami geometrycznymi. W efekcie wszystko wydaje się być na swoim miejscu. O czym więc opowiadają obrazy? Jak artystka sama podkreśla, w centrum jej zainteresowań znajduje się człowiek i jego przeżycie. Interesującym aspektem tej twórczości jest również niecodzienny wybór tworzywa. Artystka bowiem sięga po materiały budowlane, to z ich pomocą buduje napięcia wizualne i materialne, wydostające się z płaskiej powierzchni płótna. Jak pisze Maria Kostyszek w katalogu do wystawy, malarstwo Izy przywraca wiarę, że każda egzystencja jest absolutnie niepowtarzalna. Izostenia polega na tej niepowtarzalności, która się przydarza wszystkim istnieniom, nie tylko ludziom, także dźwiękom, barwom, kształtom. Już dużo napisano o tym, jak techniczne środki reprodukcji wytwarzają w przestrzeni publicznej pewien terror muzyczny. Tym bardziej koi cisza obrazów abstrakcyjnych, które wytwarzają ciszę dla umysłu. Monika Marciniak-Krzesińsk

Instalacja site-specific

Wiklina, źdźbła trawy, wosk to główne materiały, z których powstają prace Mirosława Maszlanki – artysty, którego wystawa otwarta zostanie w Galerii EL 17 listopada 2022 r., o godz. 18.00.

Dalila Gonçalves Dream Speakers Wernisaż: 20.10.2022 godz. 18:00 Wystawa 20.10 - 19.10.2022 Godziny otwarcia: śr - sb 13:00-18:00

Wernisaż wystawy obrazów Moniki Siwiec z okazji Nocy bibliotek w Miejsko-Powiatowej Bibliotece Publicznej im. Józefa Lompy w Lublińcu "Lubiteka"

Malarstwo Oli Fronc przypomina ilustracje z sennika lub karty tarota, w których obrazy są pełne symboli i metafor, świat zwierząt (m.in. konie, słonie, ptaki, psy) miesza się ze światem iluzji, wanitatywne kształty ludzkich i nieludzkich czaszek tworzą oniryczne kompozycje – imaginarium, w których widz może się zanurzyć w poszukiwaniu swojej własnej interpretacji snu-obrazu.

Galeria Miejska we Wrocławiu serdecznie zaprasza na nową wystawę "Marian Bogusz/ 1920 - 1980". Ekspozycja jest pierwszą we Wrocławiu retrospektywną prezentacją malarstwa, prac na papierze oraz fotograficznej dokumentacji projektów scenograficznych Mariana Bogusza.

Wystawa malarstwa i animacji z zastosowaniem nowoczesnej technologii Rozszerzonej Rzeczywistości. Wystawa prezentuje prace malarskie artysty plastyka Dariusza Biegaj oraz animacje 2D autorstwa artysty sztuki Natalii Biegaj zaprezentowane w formie ilustracji. Partnerem i współtwórcą wystawy jest The MajorDesign Creative Agency z siedzibą w Wiedniu, które stworzyło aplikację MAJORDESIGN AR APP. Aplikacja umożliwia oglądanie prac w formie animowanych filmów 2D.

wystawa nie obejmuje żadnego cyklu, podobnie jak trudno jest określić niedwuznaczność granic surrealizmu czy spójności jego planu. większość prac powstała w wyniku automatyczności, szanując rolę przypadku, ale zakładając też świadomą interwencję autora. tłumacząc wymowę dzieła, nie można się podporządkowywać określonym ramom. talat darvinoğlu: surrealista. urodzony na górnym śląsku w 1988 roku.

Relikty po niezidentyfikowanym ekosystemie, ślady zachowań rytualnych i nietypowych praktyk zbieractwa, niekompletne mapy, przedmioty na poły organiczne na poły sztuczne, te i inne obiekty zebrane na wystawie, wydają się być pozostałością po egzotycznej podróży, pokłosiem zetknięcia z nieznaną kulturą.

Kolonia Artystyczna to miejsce, gdzie organizujemy wystawy, koncerty, spotkania autorskie, filmowe i inne promujące kulturę i sztukę. Galeria współpracuje z wieloma artystami m.in. Józefem Wilkoniem, Magdaleną Shummer-Fangor, Kubą Dominikiem, Martą Tomczyk, Bożeną Wiślicką, Pawłem Górskim, Leszkiem Jampolskim.

Galeria Fibak powstała w 2001 roku. Założycielem oraz właścicielem jest Wojciech Fibak, który od samego początku prowadzi galerię wraz z dyrektorem Cezarym Ślazińskim. Jej siedziba znajduje się w XVIII-wiecznej oficynie Pałacu Czapskich (obecnie gmach ASP), przy Krakowskim Przedmieściu 5 w Warszawie. Od samego początku intensywnie zaznaczała swoją obecność na rynku sztuki, rozwijała kontakty m.in. współpracę z I. Büchner i Galerią Program, Galeri Kuratorium - w chwili obecnej jest samodzielnym ośrodkiem wystawienniczym.

Basia Bańda może wprowadzić odbiorcę wystawy w poznańskim Arsenale w konsternację. Wystawę tworzą obiekty, rysunki, obrazy, kolaże oraz instalacja site-specific. Artystka preparuje pozornie klarowną i jasną sytuację poprzez banalny tytuł, który został zaczerpnięty z Dziennika 1954 Leopolda Tyrmanda, i równocześnie podsuwa obrazy bardzo przewrotnych i ambiwalentnych postaci, które wyłaniają się z jej prac i tworzą samorządne królestwo wyobrażeń nieoczywistych, pokrętnych, kłopotliwych.