W podsumowywanym grudniową wystawą projekcie Echo Park Grodzińska „bada“ malarstwo - zwłaszcza aspekty związane z jego reprodukowaniem i masowym odbiorem. Poszukuje wizualnych analogii, zestawia przekazy, bawi się relacją oryginału i kopii, tropi powtarzalności i popkulturowe reakcje na sztukę współczesną. Za metodę twórczą artystka obiera proces postprodukcji ingerując, zarówno w materiał już przetworzony (książkowe reprodukcje, fragmenty found footage) jak i w ten, którego sama jest autorką (fotografie).
Fascynujący w kreacji Grodzińskiej jest fakt, że produkując autorskie obrazy malarskie wpisuje w ich niezbywalną spójność i oryginalność ideę kopii. Reprodukcji czegoś, co znajome, co już było, tytułowe echo, którego brzmienie ma swoje źródło w naszej powierzchownej, wyostrzonej na wizualność wiedzy i pamięci.
Artystka tworzy, intencjonalnie odtwarzając. W erze wikiobrazów (wyrwanych z kontekstu, o niewiadomym formacie, technice, pochodzeniu) nawet oryginał jest tylko chwilowym tłem dla naszej aktywności, wycieczek, artystycznej turystyki.
Wystawie towarzyszy książka Echo Park wydana nakładem wydawnictwa Morava Books.
