Wystawa będzie prezentować zarówno najnowsze jak i wcześniejsze, dobrze znane prace Natalii LL. Można będzie zobaczyć obiekty z prywatnych zbiorów artystki, oraz z kolekcji Muzeum Narodowego. Kurator wystawy - Adam Sobota, tłumaczy że celem ekspozycji jest ukazanie ciągłości rozwoju pewnych wątków w twórczości Natalii LL. Wystawę rozpoczną prace z lat 70-tych, jest to twórczość związana z działalnością grupy twórczej Galeria Permafo, której artystka była współzałożycielką, Jej prace z tego okresu Górna Odra – rejestracja permanentna 10-18 czerwca 1970 – 250 metrów drogi (1971) opierają się na wykorzystaniu prostych obserwacji otoczenia dla wygenerowania nowych znaczeń i form.
Hasło, które zagościło w twórczości Natalii LL na dłużej to „konsumpcja”. W latach 1972 – 1975 artystka stworzyła prace określane jako Sztuka konsumpcyjna i później sztuka postkonsumpcyjna. Są to wszystkim dobrze znane fotografie i filmy, które przedstawiają twarze kobiet, zjadające w ostentacyjny sposób banany, parówki i kisiel. „Dwuznaczność działania, które z prostej czynności jedzenia przeradza się jakby w wyrafinowaną erotykę (…) nie tylko intryguje, ale i powoduje budzenie się refleksji właśnie nad znakiem, nad kodami stosowanymi przez nas powszechnie dla uzyskania wzajemnego porozumienia” – pisał w 1973 roku Antoni Dzieduszycki.
W 2007 roku Natalia LL, zaczęła realizować cykl prac zwanych Futrzasta włochatość lub Miękkość dotyku, które powstały na bazie fragmentów jej wcześniejszych dzieł z lat 1977 – 1978, jako cykl Sztuka zwierzęca. Te wcześniejsze dzieła były inscenizowane fotografiami ukazującymi Natalię LL pozującą do kamery, leżącą na kanapie i częściowo zakrywającą futrem nagie ciało. Zwierzę - sprowadzone do futrzanego odzienia – jawi się jako luksusowa maskotka, źródło przyjemności, bezpieczny ekstrakt natury w sztucznym, stworzonym całkowicie przez człowieka środowisku. Z kolei okryte futrem ciało kobiety też można uznać za reprezentant pierwiastka zwierzęcego, podobnie sprowadzonego do roli gadżetu podporządkowanego kryterium luksusu i przyjemności. Najnowsze prace z cyklu „zwierzęcego” zatytułowane Futrzasta włochatość wykorzystują fragmenty dawnych np. wcześniej wykorzystana faktura futra zostaje powiększona, skopiowana. W efekcie powstaje coś w rodzaju mandali, w której kształty włosia i jego barwne odcienie budują rytmiczne i dynamiczne układy z wyraźnie zaznaczającymi się osiami kompozycji. Jest to rodzaj kosmologicznego diagramu, zdającego się mówić o tym, że świat zbudowany jest z pulsującej zwierzęcej materii.
Na podstawie tekstu Adama Soboty Album obecności Natalii LL zamieszczonego w publikacji Natalia LL. Opera Omnia.
