Wystawy

Eliza Galey, artystka z Lublina, związana z Galerią Białą od momentu swojego debiutu artystycznego w Młodym Forum Sztuki w 2000 roku, wykreowała bardzo indywidualny i rozpoznawalny język wizualny. Głównym źródłem jej artystycznych inspiracji stał się punkt brailowy, który od dłuższego czasu stanowi jej autorski wyróżnik. Tworzy ona między innymi białe perforowane rysunki przy użyciu metalowej tabliczki do wykonywania pisma Braille'a. Tak powstałe prace są ledwo widzialne, co skutkuje powstaniem pewnej percepcyjnej bariery.

Eliza Galey, artystka z Lublina, związana z Galerią Białą od momentu swojego debiutu artystycznego w Młodym Forum Sztuki w 2000 roku, wykreowała bardzo indywidualny i rozpoznawalny język wizualny. Głównym źródłem jej artystycznych inspiracji stał się punkt brailowy, który od dłuższego czasu stanowi jej autorski wyróżnik. Tworzy ona między innymi białe perforowane rysunki przy użyciu metalowej tabliczki do wykonywania pisma Braille'a. Tak powstałe prace są ledwo widzialne, co skutkuje powstaniem pewnej percepcyjnej bariery.

Wystawa Arno Fischera „Fotografie” pokazywana w Muzeum Historii Fotografii składa się z 65 czarno-białych powiększeń oraz 36 polaroidowych, kolorowych odbitek. Cykle, w które ułożone zostały zdjęcia - wybrane przez Thomasa Kaufholda - stanowią niemal kompletny przegląd twórczości Fischera.

Wystawa Arno Fischera „Fotografie” pokazywana w Muzeum Historii Fotografii składa się z 65 czarno-białych powiększeń oraz 36 polaroidowych, kolorowych odbitek. Cykle, w które ułożone zostały zdjęcia - wybrane przez Thomasa Kaufholda - stanowią niemal kompletny przegląd twórczości Fischera.

W swojej sztuce Ryszard Grzyb kieruje się przeczuciem, że drogą do malarstwa jest kolor i forma. Ale również kieruje się wiarą w szczególną rolę malarstwa i jego głęboki sens. W latach 80tych w jego pracach, akcjach artystycznych, poezji dochodziły do głosu zarówno ironia, optymizm, jak i szyderstwo czy dramat. Uzasadnione były tym co wokół przytłaczało artystę, ale również tym co wynikało z jego ówczesnego samopoznania. Ironiczny dystans cechujący wówczas prace Grzyba, który nie wskazywał czy mamy do czynienia z żartem, czy wypowiedzią poważną, tym, że coś ma być piękne czy wręcz brzydkie, jest nadal obecny w jego sztuce.

W swojej sztuce Ryszard Grzyb kieruje się przeczuciem, że drogą do malarstwa jest kolor i forma. Ale również kieruje się wiarą w szczególną rolę malarstwa i jego głęboki sens. W latach 80tych w jego pracach, akcjach artystycznych, poezji dochodziły do głosu zarówno ironia, optymizm, jak i szyderstwo czy dramat. Uzasadnione były tym co wokół przytłaczało artystę, ale również tym co wynikało z jego ówczesnego samopoznania. Ironiczny dystans cechujący wówczas prace Grzyba, który nie wskazywał czy mamy do czynienia z żartem, czy wypowiedzią poważną, tym, że coś ma być piękne czy wręcz brzydkie, jest nadal obecny w jego sztuce.

W swojej sztuce Ryszard Grzyb kieruje się przeczuciem, że drogą do malarstwa jest kolor i forma. Ale również kieruje się wiarą w szczególną rolę malarstwa i jego głęboki sens. W latach 80tych w jego pracach, akcjach artystycznych, poezji dochodziły do głosu zarówno ironia, optymizm, jak i szyderstwo czy dramat. Uzasadnione były tym co wokół przytłaczało artystę, ale również tym co wynikało z jego ówczesnego samopoznania. Ironiczny dystans cechujący wówczas prace Grzyba, który nie wskazywał czy mamy do czynienia z żartem, czy wypowiedzią poważną, tym, że coś ma być piękne czy wręcz brzydkie, jest nadal obecny w jego sztuce.

Movement Space to wieloelementowa instalacja Simone Rueß o ruchu ludzi i przestrzeni wykorzystywanych przez ludzi w tkance miejskiej Warszawy. Obiekty, fotografie, animacje i rysunki, osadzone w popularnych elementach warszawskiego krajobrazu: Ronda Dmowskiego, patelni przy Metro Centrum, Dworca Centralnego i Złotych Tarasów, powstały w wyniku obserwacji cyrkulacji tłumu i sposobów wykorzystania przestrzeni. Poszczególne prace artystki przybierają formy abstrakcyjnych kryształów, przestrzennych tuneli, ale także kształty organiczne, bliskie organom anatomicznym czy botanicznym fantazjom, z wielką precyzją dla detalu.

Movement Space to wieloelementowa instalacja Simone Rueß o ruchu ludzi i przestrzeni wykorzystywanych przez ludzi w tkance miejskiej Warszawy. Obiekty, fotografie, animacje i rysunki, osadzone w popularnych elementach warszawskiego krajobrazu: Ronda Dmowskiego, patelni przy Metro Centrum, Dworca Centralnego i Złotych Tarasów, powstały w wyniku obserwacji cyrkulacji tłumu i sposobów wykorzystania przestrzeni. Poszczególne prace artystki przybierają formy abstrakcyjnych kryształów, przestrzennych tuneli, ale także kształty organiczne, bliskie organom anatomicznym czy botanicznym fantazjom, z wielką precyzją dla detalu.

Cztery malarskie osobowości i jedna wystawa – w marcu w Bochenska Gallery będzie można zobaczyć prace czworga młodych warszawskich artystów związanych z Pracownią Wschodnią. Wszyscy, choć w różnych pracowniach, ukończyli studia malarskie, by wkrótce potem wprowadzić się do przychylnej artystycznym działaniom kamienicy przy Lubelskiej 30/32. Od lat przyjaźnią się i wspólnie pracują. Teraz także wystawiają razem: Michał Torzecki, Iwona Zawadzka, Błażej Worsztynowicz oraz Agnieszka Żak.

Cztery malarskie osobowości i jedna wystawa – w marcu w Bochenska Gallery będzie można zobaczyć prace czworga młodych warszawskich artystów związanych z Pracownią Wschodnią. Wszyscy, choć w różnych pracowniach, ukończyli studia malarskie, by wkrótce potem wprowadzić się do przychylnej artystycznym działaniom kamienicy przy Lubelskiej 30/32. Od lat przyjaźnią się i wspólnie pracują. Teraz także wystawiają razem: Michał Torzecki, Iwona Zawadzka, Błażej Worsztynowicz oraz Agnieszka Żak.

Wystawa prezentuje prace artystów młodego pokolenia, ważnych dla dzisiejszej moskiewskiej sceny artystycznej. Tworzą ją nie tylko Rosjanie – także licznie obecni w Moskwie artyści z byłych republik radzieckich i z Zachodu.

Wystawa prezentuje prace artystów młodego pokolenia, ważnych dla dzisiejszej moskiewskiej sceny artystycznej. Tworzą ją nie tylko Rosjanie – także licznie obecni w Moskwie artyści z byłych republik radzieckich i z Zachodu.