W twoim mieście

Punktem wyjścia dla realizacji Damiana Reniszyna, studenta Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, jest powszechnie panujący zakaz dotykania dzieł sztuki w galeriach i muzeach oraz chęć sprowokowania widza do negacji ustalonej reguły. Autor nawiązując do form meblarskich, próbuje pobudzić odbiorcę do aktywnego doświadczania obiektów rzeźbiarskich, poszerzając ich problematykę o wartości dotykowe. Buduje obiekty w taki sposób, by mogły funkcjonować w różnych kompozycjach, a ich finalny sens zaistniał w kontakcie z odbiorcą.

Obsesyjne małpowanie zachowania, gestów i mimiki innych ludzi, które prowadzi do utraty tożsamości i identyfikacji ze swoją osobą. Ryba, szukając ratunku przed zębami drapieżników, w wyniku ewolucji zmieniła płetwy na skrzydła, aby szybować ponad morskimi falami. Mieszkańcy dwóch naprzeciwległych bloków, którzy nigdy się nie spotkali, codziennie o tej samej porze spoglądają na siebie przez okna, komunikując się bez użycia słów.
 


Już po raz piąty instalacje i interwencje w przestrzeni publicznej ożywią zapomniane rejony Gdańska. W ciągu trzech listopadowych nocy, 15 – 17 listopada, Instytut Kultury Miejskiej oraz Gdańska Galeria Miejska zaproszą do odkrywania Wyspy Spichrzów, Ołowianki i terenu Długich Ogrodów. Dzięki artystom i artystkom miejsca dotąd nieco zapomniane nabiorą nowych kolorów, dźwięków i ... zapachów.

„Nie minął czas okrutnych cudów” to ostatnie zdanie powieści Stanisława Lema „Solaris”. Zuzanna Janin mówi o niej: „Ta powieść wydana w 1961 roku, jest moją bliźniaczą siostrą”. Tytuł wystawy zapowiada szereg nowych prac inspirowanych literaturą, szczególnie zaś tym właśnie dziełem: „Ostatnie zdanie”, rzeźby z cyklu „Pasygrafia. Solaris”, „TU. GPS”. Ostatnie zdanie pisarza – jest zwieńczeniem, ostatnim akordem – w pracy Janin odrywa się od pierwotnego kontekstu. Wydarte ze swojej macierzystej kreacji staje się rzeźbą, będącą samodzielnym, indywidualnym obiektem sztuki. Wystawa Zuzanny Janin będzie więc dotyczyła swoistej „przemiany literatury w rzeźbę”.

Wystawa "Nie-zapamiętanie" prezentuje głównie najnowsze prace Moniki Chlebek. Wiele z nich, powstałych specjalnie na ten pokaz, otwiera nową ścieżkę w twórczości artystki. Towarzyszące jej przez kilka ostatnich lat tematy skażonej niewinności, lęków czyhających w dziecinnym pokoju oraz pełnej niepokoju przemiany z dziewczynki w kobietę, jakie rozwijała w cyklach "Złe sny" i "Mrówka kryje się pod ubraniem", teraz określa ona jako zamknięty etap.

Piotr Bujak definiuje siebie jako artystę-badacza zajmującego się uprawianiem nauki poprzez sztuki audiowizualne. Jego wystawa w Kronice składa się z serii wielokanałowych instalacji (wideo-haiku, wideo-aforyzmy) audiowizualnych tworzących rodzaj anty-kompasu.

„Olsztyńskie Biennale Sztuki" to prezentacja twórczości artystów środowiska olsztyńskiego oraz województwa warmińsko-mazurskiego, a jednocześnie jedno z najbardziej prestiżowych wydarzeń artystycznych w regionie. W konkursie mogą brać udział artyści należący do olsztyńskiego okręgu ZPAP, członkowie Koła Młodych przy ZPAP okręgu olsztyńskiego oraz artyści niezrzeszeni, a posiadający dyplom (mgr) ukończenia wyższej uczelni artystycznej lub wydziałów i kierunków artystycznych, zameldowani na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.

Tomasz Dominik – malarz, grafik, autor rejestracji wideo. Urodził się w 1955 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Jacka Sienickiego, gdzie w 1980 roku otrzymał dyplom ze specjalizacją dodatkową z ceramiki i litografii.

Targi w Strefie Sztuki to inicjatywa stworzona przez grupę Absolwentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Celem “Strefy Sztuki” jest promocja młodych artystów poprzez cykliczne targi, na których oprócz kupna oryginalnych dzieł, każdy będzie mógł spotkać się z twórcami, poszerzyć swoje informacje na temat trendów w sztuce oraz technik tworzenia prac z zakresu malarstwa, grafiki, ceramiki, tkaniny czy pozłotnictwa.

Wystawa związana z 33. edycją Konkursu im. Marii Dokowicz, organizowanego przez Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu.Maria Dokowicz ukończyła poznańską uczelnię w 1932 roku. W swoim testamencie zapisała 10 tysięcy dolarów na coroczne twórcze stypendium zagraniczne dla najzdolniejszego absolwenta.

Łódź Design Festival to wydarzenie, które od 2007 r. tworzy platformę wymiany myśli i doświadczeń dla środowisk twórczych identyfikujących się z szeroko rozumianym designem, oraz dla biznesu. Dzięki staraniom organizatora imprezy – Łódź Art Center – oraz wsparciu licznych partnerów, festiwal w ciągu kilku lat przeistoczył się z lokalnej, składającej się z paru wystaw imprezy, urastając do rangi największego w Polsce wydarzenia w całości poświęconego projektowaniu. Prezentuje on design w różnych jego odsłonach – od wzornictwa przemysłowego, poprzez art i craft design, projektowanie graficzne i architekturę, aż po modę.

Janusz Kaniewski, jeden z najważniejszych polskich projektantów, wydaje wyjątkowy album „Design”. W książce prezentuje historię najciekawszych realizacji, tajniki warsztatu pracy designera, kreśli wizję przyszłości designu. Premiera wydawnictwa odbędzie się 18 października br. na ul. Mysiej 3 w Warszawie. Dodatkową atrakcją dla fanów designu jest wystawa prac Janusza Kaniewskiego: „Design: Illustration”, prezentująca proces powstawania poszczególnych projektów. Odbędzie się ona w dniach 19-20 października pod tym samym adresem. Wystawa ma charakter otwarty, wstęp wolny.

Romowie żyją obok nas, jednak wiele nas dzieli, a najbardziej nasze spojrzenie na tych obcych etnicznie współmieszkańców. Są tu, a zarazem pozostają nieobecni – ignorowani lub nienawidzeni. Wystawa zaprezentuje m.in. zbiór sztychów, fotografii i obrazów (powstałych od XIX do XX wieku), pokazujących stereotypowy obraz Romów w sztuce polskiej. „[…] akt kolonizacji Romów przez europejską większość dokonuje się w sposób najbardziej widoczny na płaszczyźnie wizualnej”* (Timea Junghaus).

Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Muzeum Historyczne m.st. Warszawy zapraszają na Rynek Starego Miasta na otwarcie piątej edycji festiwalu WARSZAWA W BUDOWIE.

Rolf Giegold (ur. 1970r. w Erlangen, w Niemczech); studiował archeologię w latach 1990-1993 na Uniwersytecie Saarland w Saarbrücken oraz na Uniwersytecie Crecte w Rethymnon. W latach 1993-99 studiował sztukę w Hochschule der Bildenden Künste Saar, Saarbrücken i w Ecole Nationale des Beaux-Arts, Dijon. W sztuce zajmuje się przede wszystkim instalacją dźwiękową, obiektami, fotografią, pracami na papierze i w przestrzeni otwartej. Swoje prace artystyczne prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych.

Troje artystów, trzy różne spojrzenia na sztukę...

Na wystawie pokazane zostaną prace podarowane Muzeum Narodowemu we Wrocławiu przez dwie polskie artystki współczesne. Halina Eysymont przekazała 14 obrazów - głównie pejzaży - z lat 1970-2008. Od Aleksandry Jachtomy Muzeum otrzymało 17 obrazów i 16 gwaszy z lat 1967-2012. To prace abstrakcyjne wyrażające zainteresowanie artystki kolorem i światłem. „Postanowiliśmy pokazać prace tych dwóch artystek na jednej wystawie, ponieważ po pierwsze ich dary dla naszego muzeum zbiegły się w czasie, po drugie malarki wywodzą się z tego samego pokolenia artystycznego i działały razem w grupie artystycznej „Rekonesans” - wyjaśnia Mariusz Hermansdorfer, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Prace prezentowane na wystawie są wynikiem mojego rocznego pobytu w Academie Beeldende Kunsten Maastricht w Holandii. Studiując tam, na wydziale Projektowania Produktu, nabrałam pewności, że pojęcie design rozbija się na wiele kategorii, a droga którą należy pokonać od momentu szkicu koncepcji do jego realizacji potrafi być często o wiele ciekawsza niż końcowy efekt.

Jacek Gawłowski urodził się w 1957 roku w Warszawie. Jest grafikiem, ilustratorem i karykaturzystą. Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Teresy Pągowskiej i Henryka Tomaszewskiego, gdzie uzyskał dyplom w 1981 roku.

Wystawa "The City Is Empty" ma miejsce w Bytomiu. Jej kurator jest rezydentem w tym mieście. Zaprosił do niej innych, ważnych artystów z Norwegii. Tytuł wystawy odnosi się do norweskiego znaczenie nazwy miasta Bytom - BY (miasto) - TOM (puste).