Wrocław

Zima, chłodne światło, ograniczona tonacja. Duchowość i przestrzenność zarazem. Byt i niebyt. Geometryczna dyscyplina i nadrealizm barwny. Północ. Tak w dużym skrócie można opisać najnowszy, bardzo osobisty projekt wrocławskiej artystki Karoliny Jaklewicz, która po raz pierwszy w swojej twórczości zmaga się z własną fascynacją, tęsknotą i zmaterializowaną inspiracją. Być może dlatego właśnie - w moim odczuciu - jest to cykl szczególny, bo przecierający nieznane dotąd szlaki i otwierający nowe możliwości.

Wystawa „Domy srebrne jak namioty” została do Muzeum Współczesnego Wrocław przeniesiona z Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki. Jej pierwsza odsłona miała na celu przede wszystkim wyprowadzenie romskiej tematyki z marginesów do głównego dyskursu społecznego, politycznego, ekonomicznego czy estetycznego, a przez to zerwania z nieobecnością i niewidzialnością Romów w polskim społeczeństwie. Podjęte w niej wątki świadomie odrzucały publicystykę i doraźność.

Pokazanych zostanie ponad 150 portretów polskich artystów, ludzi nauki, polityki wykonanych przez jednego z czołowych polskich fotografów współczesnych. Wśród osób portretowanych znaleźli się między innymi Kalina Jędrusik, Wisława Szymborska, Maja Komorowska, Magdalena Abakanowicz, Stanisław Lem, Gustaw Holoubek, Józef Tischner.

Portret jest jednym z najważniejszych tematów sztuk wizualnych, jaki w swej twórczości podejmują artyści. Przedstawienie osoby, odwzorowanie jej wyglądu zewnętrznego, a czasem także uchwycenie ich cechy osobowości, może mieć charakter: reprezentacyjny, realistyczny, idealizujący, psychologiczny czy fantastyczny.

Commonheavens to rozpoczęty w 2010 roku projekt obserwacyjny, studium zawierające ruchome i statyczne nagrania doświadczenia w odległych i całkiem bliskich miejscach naszej planety, obszarach naznaczonych fundamentalną obecnością nietrwałości i ciągłej przemiany. W przestrzeni zwanej „wszędzie”, w czasie oznaczonym jako „zawsze”.

Yinka Shonibare jest artystą, którego twórczość od lat konsekwentnie skupia się wokół zagadnień związanych z kolonializmem brytyjskiego imperium, co równocześnie uruchamia współczesną złożoność problematyki postkolonializmu.

Ceramiczne, szklane, papierowe, bibułowe, filcowe, zrobione z makaronu, ciasta, pierników i wielu innych materiałów - we wrocławskim Muzeum Etnograficznym prezentowana jest wystawa szopek betlejemskich wykonanych przez uczniów dolnośląskich szkół. W sumie pokazano 120 szopek, oprócz tradycyjnych także wiele nietypowych, jak na przykład szopka-taksówka, szopka umieszczona w wielkiej butelce po wodzie mineralnej, szopka-karuzela.

Rzeźbione, malowane i wykonane z papieru anioły można będzie oglądać na wystawie czasowej przygotowanej przez Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu. W sumie pokazanych zostanie 40 prac, ich autorem jest znany polski artysta ludowy Jarosław Furgała.

Obecność Portretu to najnowszy projekt wrocławskiej artystki Haliny Treli, która fascynując się tradycyjnym medium rysunkowym – jakim jest węgiel – pragnie w eksperymentalny sposób połączyć go z nowymi środkami ekspresji twórczej. Inicjowany w przestrzeni Centrum Kultury Agora projekt jest początkiem zupełnie nowego cyklu realizacji, który odchodząc od klasycznego sposobu patrzenia na proces kreacji, skupi się na działaniach – z punktu widzenia formalnego – eksperymentalnych i efemerycznych.

Najnowsza wystawa Krystiana Trutha Czaplickiego, zatytułowana „Przesunięty dom”, skonstruowana jest w oparciu o zbiór tajemniczych obiektów, zainspirowanych domowymi sprzętami codziennego użytku. Przedmioty, które zwykle zapełniają nasze mieszkania, banalne i emocjonalnie transparentne, sparafrazowane przez Trutha stają się obiektami magicznymi. Tytułowe przesunięcie dokonuje się w obrębie formy, funkcji i znaczenia tych przedmiotów, zaś narzędziem do ich odczytania stają się intuicja i akceptacja dla abstrakcyjnych skojarzeń.

W najogólniejszym ujęciu malarstwo Michała Misiaka jest zaliczane do nurtu geometrycznego. Mechanizm działania jego obrazów jest analogiczny do tego, jakiego używali klasycy op–artu: przebieg blisko położonych równoległych, lub przecinających się gęsto linii, wprawia powierzchnię w wibrację, odsłaniając względność dwuwymiaru. Ujawniają się przestrzenie istniejące nie na zasadzie wzajemnego rozmieszczenia przedmiotów w perspektywie, nie „wymalowane na obrazie”, lecz wprost wyrażane przez obraz.

Obsesyjne małpowanie zachowania, gestów i mimiki innych ludzi, które prowadzi do utraty tożsamości i identyfikacji ze swoją osobą. Ryba, szukając ratunku przed zębami drapieżników, w wyniku ewolucji zmieniła płetwy na skrzydła, aby szybować ponad morskimi falami. Mieszkańcy dwóch naprzeciwległych bloków, którzy nigdy się nie spotkali, codziennie o tej samej porze spoglądają na siebie przez okna, komunikując się bez użycia słów.
 


Na wystawie pokazane zostaną prace podarowane Muzeum Narodowemu we Wrocławiu przez dwie polskie artystki współczesne. Halina Eysymont przekazała 14 obrazów - głównie pejzaży - z lat 1970-2008. Od Aleksandry Jachtomy Muzeum otrzymało 17 obrazów i 16 gwaszy z lat 1967-2012. To prace abstrakcyjne wyrażające zainteresowanie artystki kolorem i światłem. „Postanowiliśmy pokazać prace tych dwóch artystek na jednej wystawie, ponieważ po pierwsze ich dary dla naszego muzeum zbiegły się w czasie, po drugie malarki wywodzą się z tego samego pokolenia artystycznego i działały razem w grupie artystycznej „Rekonesans” - wyjaśnia Mariusz Hermansdorfer, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Wystawa stanowi prezentacje najnowszych prac Beaty Ewy Białeckiej, absolwentki krakowskiej Akademii Stuk Pięknych. Malarstwo Beaty Ewy Białeckiej to stylizowane na twórczość dawnych mistrzów portrety kobiet, których wizerunki znamy z ikonografii chrześcijańskiej, mitologii, czy popkultury. Dzięki monochromatycznej palecie barwnej, syntetycznym, hieratycznym ujęciom, którym towarzyszą hasła z współczesnych reklam artystka zdaje się przekraczać wymiar zwykłego portretu,przez co poszczególne wizerunki stają się rejestracją obserwacji człowieka rozumianego uniwersalnie.

Wystawa podsumowuje całoroczną pracę uczestników pracowni autorskich działających w Centrum Kultury AGORA

Pokazane zostaną prace członków Związku Artystów Prowincji Shaanxi oraz Instytutu Tradycyjnego Chińskiego Malarstwa z Xi’an. Obrazy przez nich tworzone są współczesną kontynuacją wielowiekowego, tradycyjnego malarstwa chińskiego -utrzymane w stylistyce Szkoły Malarstwa Chang'an, która powstała na początku lat pięćdziesiątych XX wieku w Stolicy Prowincji Shaanxi – Xi’an. Nazwa szkoły wywodzi się z historii miasta Xi’an, które między innym w czasach dynastii Tang (618-907) było stolicą Cesarstwa Chińskiego i nosiło miano Chang'an.

Archiwum Jerzego Ludwińskiego w Muzeum Współczesnym Wrocław to stała przestrzeń ekspozycyjno-badawcza, łącząca w sobie elementy wystawy, archiwum i magazynu sztuki. Ta potrójna struktura podporządkowana jest głównej roli Archiwum jaką stanowi ukazanie intelektualnej spuścizny Jerzego Ludwińskiego i jego znaczenia dla kształtowania się wrocławskiej oraz polskiej sceny artystycznej przełomu lat 60. i 70. XX wieku. Scenografia wystawy: Robert Rumas Koordynatorka: Dominika Sosnicka Kurator Piotr Lisowski - See more at: http://muzeumwspolczesne.pl/mww/kalendarium/wydarzenie-specjalne/archiwum-jerzego-ludwinskiego/#sthash.tuhmODFm.dpuf

Już za tydzień, 7.06 (piątek) o godz. 19 zapraszamy na wernisaż wystawy Roberta Olejnika pt. "Zona". Tym razem w Galerii Socato zagości czarno-biała fotografia.

Występ zespołu Jose Torresa i Terni Romani Bacht, czytanie bajek dla dzieci przez przedstawicieli różnych mniejszości narodowych, wykład na temat wizualnego aspektu języka jidish - to niektóre atrakcje Nocy Muzealnej organizowanej przez Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu przy współpracy z Centrum Informacji i Rozwoju Społecznego oraz Festiwalem „Kalejdoskop Kultur”.