Wydarzenia

Kurator Szymon Piotr Kubiak, mówiąc o koncepcji wystawy wskazuje na wzmożone zainteresowanie historycznymi początkami kolekcjonerstwa i wystawiennictwa – zarówno na polu badań naukowych, praktyk muzealnych, jak i projektów artystycznych. Kluczowa rola przypada w tej refleksji pojęciom kunst- i wunderkamer, czyli pierwszych nowożytnych przestrzeni opisania świata za pomocą zgromadzonych przedmiotów. Pośród szczególnie pięknych fragmentów raf koralowych, rzadkich gatunków motyli, krucyfiksów z kości słoniowej i drewnianych modeli ludzkich płodów, znajdowały się także obiekty o wyjątkowym, transgresyjnym charakterze (np. rogi jednorożca).

„Klitoridektomia to projekt interdyscyplinarny obejmujący: videopoezję, wiersze w formie drukowanej oraz grafiki (kolografie). Klitoridektomia to słowo-klucz i tytuł jednego z wierszy, bezpośrednio nawiązujący do brutalnego afrykańskiego „rytuału”. Tekst ten zwraca uwagę na okrucieństwo oraz upokorzenie wynikające z tego zabiegu, efekt bezrefleksyjnie przyjmowanej ideologii. Jednak klitoridektomia ewokuje wszelkie negatywne zjawiska towarzyszące patriarchalnej kulturze: przemoc, hierarchizację, nadużywanie władzy (wobec kobiety, Innego, ciała, nieopisanego/nieoswojonego). Na gruncie europejskim jest to przemoc niejednokrotnie bardziej zawoalowana i nie zawsze przybierająca formę bezpośredniego przymusu. Czasem nie staje się tak oczywista, a często jest wręcz ukryta.

Projekcja pięciu, synchronicznych filmów, które powstały z dokumentacji kilkunastu akcji artystycznych obejmujących rytuały ślubne, które artyści wykonywali w początkowym etapie dzieła Infiltronu w latach 1997-1999. Pokazowi towarzyszyć będzie wykład autorów pod tytułem Antymisyjność. Najważniejszą ideą przedsięwzięcia jest włączenie w odbiór jak najszerszego grona widzów w Polsce. Jednym z głównych założeń projektu jest aktywny współudział z dziełem, wizją sztuki artystów. Bezpośrednia konfrontacja, reakcja i poglądy widzów z poszczególnych regionów Polski zostaną zarejestrowane w czasie każdego z pokazów i będą współtworzyć ostateczną formę dzieła. W poszczególnych galeriach prezentowany będzie "wycinek" całości, ale w powiązaniu ze specyfiką danego regionu. Utworzy się rodzaj "sieci" obejmującej cały kraj. Każdy pokaz, jako materiał filmowy będzie sukcesywnie włączony w prezentację na kolejnych odsłonach Upłynniania Infiltronu, przez kolejne 12 "stacji" - prezentacji, dzięki czemu utworzy się rodzaj "studni historycznej prezentacji", która będzie zawierać oprócz całości dzieła Infiltron, również ciekawe spektrum różnorodności postaw i poglądów odbiorców z całego obszaru Polski.

Wystawa Sztuczność prezentuje prace trojga artystów: Karoliny Breguły, Michała Jelskiego i Krzysztofa Pijarskiego. Każde z nich, w odmienny i specyficzny dla siebie sposób, podejmuje dialog z istniejącymi obiektami sztuki. W swoich realizacjach korzystają z fotografii, rezygnując jednak z jej podstawowej funkcji – rejestrowania i dokumentowania rzeczywistości taką, jaką jest. Na tematy swoich prac wybierają istniejące fotografie (Jelski), gesty artystyczne (Breguła) czy przestrzeń muzeum (Pijarski). Realizacje łączy to, że są zbudowane wokół już istniejących i funkcjonujących w uznanym kanonie dzieł sztuki lub wokół miejsc do celebracji sztuki przeznaczonych. Sztuczność nie pokazuje więc niczego z poza świata wytworzonego. Jest reakcją na ten świat, dostarcza jego nowych obrazów.

Gdańskie Biennale Sztuki 2012 to druga edycja wydarzenia artystycznego, które zaprezentuje twórczość kilkudziesięciu artystów profesjonalnych mieszkających i tworzących w województwie pomorskim. Konkurs i wystawa, oprócz ożywienia i integracji środowiska artystycznego mają w założeniu stworzenie ciekawej propozycji kulturalnej dla mieszkańców regionu gdańskiego i turystów. Ideą biennale jest jednak przede wszystkim uchwycenie najnowszych tendencji i kierunków w sztukach wizualnych uprawianych przez rodzimych artystów. Jest to również odpowiedź na potrzebę środowiska pomorskich artystów dotyczącej możliwości cyklicznej i szerokiej prezentacji najnowszych prac.

111 Aukcja malarstwa i rzemiosła artystycznego 21 kwietnia 2012, godz. 17:00 Miejsce aukcji: Dom Aukcyjny OSTOYA ul. Gen. J. Zajączka 8 01-518 Warszawa tel.: 022 839 24 06

"Tegoroczna Inwazja Barbarzyńców będzie mówić językiem Innego: bez słów, awangardowo, osobiście i intymnie, a na koniec zaimprowizuje" - zapowiadają przedstawiciele Fundacji Barak Kultury, organizatorzy wydarzenia. Festiwal otworzy poniedziałkowa projekcja kontrowersyjnego filmu "Ciągle wierzę" opowiadającego o działaczu Solidarności, który zmienił płeć. Dokument Magdaleny Mosiewicz przedstawia reakcje społeczeństwa polskiego na ten rodzaj Inności. Po projekcji odbędzie się spotkanie z Ewą Hołuszko - bohaterką filmu oraz reżyserką. To nie koniec mocnych, filmowych akcentów festiwalu. Na uwagę zasługuje pierwsza polska - po tegorocznym festiwalu w Berlinie - projekcja filmu "Krew musi płynąć" w reż. Petera Ohlendorfa. Obraz dokumentuje neo-nazistowskie koncerty w Europie nakręcone ukrytą kamerą. Festiwalowa publiczność zobaczy również film "Lęk wysokości" Bartka Konopki, reżysera nominowanego do Oskara za dokument "Królik po berlińsku" w 2010 roku. Film opowiada o reporterze telewizyjnym, który pewnego dnia dowiaduje się, że jego ojciec trafia do szpitala psychiatrycznego.

Indywidualna wystawa Kamila Kuskowskiego „Szczęście w nieszczęściu” podejmuje temat zjawiska zwanego zabobonnością. Składające się na tę ekspozycję prace malarskie, wideo, obiekty i instalacje odnoszą się do występujących w kulturze współczesnej wierzeń i praktyk opartych na przekonaniu o istnieniu nadprzyrodzonych mocy, które mogą sprowadzić nieszczęście bądź przeciwnie – uchronić od zła.

Proces, rozumiany jako szereg następujących po sobie czynności i zdarzeń, już z samej definicji jest zmienny i złożony. Każdy jego etap powstaje na podwalinie wcześniejszych faz, będąc jednocześnie przekaźnikiem idei i czynnikiem budującym kolejne ogniwa łańcucha wcześniej wyznaczonego porządku. Podobnie złożony i różnorodny jest wachlarz form wypowiedzi, którymi posługuje się Kamila Szczęsna, artystka na wskroś interdyscyplinarna, zajmująca się na co dzień rysunkiem, malarstwem, wideo i ceramiką.

Andy Warhol i Douglas Crimp w Muzeum Sztuki w Łodzi. Prezentacja książki "Our Kind of Movie. The Films of Andy Warhol" oraz pokaz filmów Warhola ms2, Ogrodowa 19 17 kwietnia 2012, wtorek g. 17.00 - projekcja filmów g. 19.00 - spotkanie z Douglasem Crimpem Zapraszamy na pokaz dwóch filmów Andy'ego Warhola: "More Milk Yvette" (66 min.) i po raz w pierwszy na ekranie w Polsce: "Screen Tests (4)" (40 min.). Projekcji towarzyszy spotkanie z Douglasem Crimpem, znanym teoretykiem postmodernizmu i kuratorem, dotyczące jego nowej książki poświęconej filmowej twórczości Warhola. Andy Warhol pozostawił po sobie około 100 filmów i blisko 500 portretów filmowych znanych jako "Screen Tests". Ta część jego twórczości była do tej pory mało znana i rzadko komentowana. Nowa książka Douglasa Crimpa "Our Kind of Movie. The Films of Andy Warhol" (2012) stanowi całościowe omówienie dorobku filmowego Warhola. Ukazuje sposób, w jaki jego nowatorskie techniki filmowe, kolektywne metody pracy oraz predyspozycje zatrudnianych przez niego "supergwiazd" przyczyniły się do ujawnienia nowych, queerowych form społeczności. Filmy Warhola zostaną wyświetlone na projektorze 16 mm. Spotkanie będzie tłumaczone symultanicznie na język polski.

“W Zawrocie głowy zagadkowa Kim Novak jako Madeleine/Judy wiedzie zarówno widzów, jak i samą fabułę filmu na manowce, znacząc fałszywy trop niezbadanej tajemnicy kobiecej seksualności i tożsamości. Filmowe opowiadanie podąża śladami Madeleine, prowadząc nas do muzeum, a następnie, w poszukiwaniu odpowiedzi, do zatopionego w książkach historyka sztuki. (…) Jest to znów fałszywy trop, oszustwo”. Patricia Mellencamp W Klatkach Łukasz Jastrubczak wprowadza widzów w Zawrót głowy Alfreda Hitchcocka. Podążając tropem wykonanych przez artystę zdjęć „naśladujących” kadry z tej części filmu, w której główny bohater – Scottie śledzi Madeleine/Judy, widzowie doprowadzeni zostają do galerii sztuki. Wykład Ewy Opałki będzie próbą kolejnej rekonstrukcji palimpsestycznego układu zależności pomiędzy praktyką artystyczną, w której historia i teoria filmu stają się narzędziem badań immanentnych dla sztuk wizualnych problemów percepcji i ontologii reprezentacji a badaniem specyfiki konkretnych obrazów filmowych, ich penetracji przez obecność i gest artysty. Wydarzenie towarzyszące wystawie Miraż.

Mistrz w dobrej formie! Zbigniew Makowski, 82-letni surrealista z Warszawy, po czterech latach od pamiętnej „Biblioteki Aleksandryjskiej”, która zgromadziła w Zderzaku wybitnych humanistów Krakowa, znowu powraca! Tym razem Makowski wystawi kilkadziesiąt obrazów Zwierząt na papierach.

Marcin Berdyszak (ur. 1964) jest nie tylko cenionym artystą, ale także pedagogiem na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu i animatorem życia artystycznego. Studiował w PWSSP w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny), od 1989 roku związany jest z macierzystą uczelnią, pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego i prowadzi pracownię działań przestrzennych na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych oraz zajęcia z warsztatów twórczości edukacyjnej na Wydziale Edukacji Artystycznej, obecnie rektor Uniwersytetu Artystycznego. Zajmuje się sztuką instalacji i obiektu.

Muzeum zaprasza na kolejne spotkanie z artystami, którzy uczą. Tym razem gościem spotkania będzie Katarzyna Kozyra, jedna z kluczowych postaci polskiej sceny artystycznej: Jej nazwisko stało się symbolem sztuki krytycznej, współczesności, ale też synonimem skandalu i niezrozumienia. Jaki stosunek do uczenia artystów ma jedna z najbardziej niepokornych postaci polskiej sceny artystycznej? Katarzyna Kozyra - rzeźbiarka, autorka wideoinstalacji, filmów, performansów i innych działań artystycznych, trudnych do formalnego zakwalifikowania. Jedna z najbardziej uznanych polskich artystek. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Grzegorza Kowalskiego. W swych pracach porusza najbardziej istotne problemy ludzkiego istnienia: tożsamości, przemijania i śmierci. Porusza się w obszarze kulturowych tabu związanych z cielesnością człowieka oraz stereotypów i zachowań zakodowanych w życiu społecznym. W każdej ze swych prac narusza je, wystawiając się na krytykę publiczności. Jej wideoinstalacja Łaźnia męska otrzymała honorowe wyróżnienie na 48. Biennale Sztuki w Wenecji (1999).

Powstały w Wielkiej Brytanii Arts & Crafts Movement dotarł w 2 poł. XIX wieku do wielu krajów, tak w Europie, jak w Ameryce. Wszędzie tam spotkał się z ogromnym zainteresowaniem, czemu sprzyjała jego otwarta formuła - w zależności od lokalnych problemów można było wybrać sobie z niego do realizacji te cele, które uznawano za najważniejsze. Mogły one mieć charakter artystyczny, narodowy, społeczny, ekonomiczny lub związany z modelem produkcji. Jednym z najważniejszych celów okazało się zwrócenie uwagi na wartości lokalnej sztuki i wytwórczości.

Czy przemysł jest w mieście naprawdę niepotrzebny? Jaką rolę może odegrać w budowaniu pozytywnych procesów społecznych? Czy lepsza jest neo industrializacja czy reindustrializacja? O tym na przykładzie warszawskiej dzielnicy Ursus, rozmawiać będą Edwin Bendyk publicysta, dyrektor Ośrodka Badań nad Przyszłością Collegium Civitas, autor wydanej właśnie książki Bunt sieci oraz Krzysztof Nawratek, architekt i urbanista,wykładający architekturę na Uniwersytecie w Plymouth.

Na kilka tygodni przed pierwszym meczem Euro 2012 pojawiła się informacja, że polskie władze sięgają po dane o połączeniach telefonicznych obywateli najczęściej ze wszystkich państw Unii Europejskiej. Podjęte zobowiązanie organizacji piłkarskich igrzysk miało przynieść ogromny skok cywilizacyjny, udowodnić jak bardzo jesteśmy nowocześni. Wraz z nimi przyszedł też inny rodzaj postępu - ten, który tworzy nowe bariery w rozwoju społeczeństwa, ogranicza wolność jednostki i marginalizuje kolejne grupy. Patrząc na protesty związane z próbą przemycenia ACTA czy dyskusję na temat sytuacji teatru w Polsce, można odnieść wrażenie, że upragnione Euro przychodzi o rok za późno. Zdążyliśmy się zorientować, jak wielki zaciągnęliśmy dług, nie tylko finansowy ale również dług zaniedbań na polach nie związanych z lanym betonem i gorącym asfaltem.

Instytut Sztuki Wyspa zaprasza do Audytorium Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na wykład wybitnej niemieckiej artystki i pedagożki artystycznej Hito Steyerl, uczestniczki tegorocznych Alternativa. Wykład jest pierwszą publiczną prezentacją z szeregu zaplanowanych w ramach Alternativa i inauguruje współpracę w obszarze wiedzy pomiędzy Instytutem i Akademią. W 2013 roku Steyerl przygotuje w Wyspie swoja wystawę indywidualną.

To już 4. edycja artystycznych zmagań z betonową przestrzenią schronu przy pl. Strzegomskim, czyli cztery propozycje, pięciu śmiałków i woliery udostępnione im przez Muzeum Współczesne Wrocław. Tak w kilku słowach można opisać to, co będzie czekało na zwiedzających w dniu wernisażu. Ostateczny kształt wystawy poznamy dopiero wtedy, ponieważ to wystawiający podejmują decyzję jak zagospodarować przestrzeń, którą otrzymali.

W projekcie artystka kontynuuje swe badania dotyczące seksualności kobiety i stereotypów z tym związanych. Artystka spędziła kilka miesięcy w Alpha In, jednym z największych hoteli miłości w Japonii, gdzie wykonała portrety 39 pracujących tam kobiet.