Wydarzenia

Realizacje architektoniczne Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, budowane w latach 60. i 70. we Wrocławiu, dzięki zastosowaniu nowatorskich koncepcji były, jak na tamten czas niezwykłym, efektownym eksperymentem. Jej najbardziej znana realizacja zespołu bloków mieszkalnych, popularnie nazywana przez mieszkańców Manhattanem, jest wciąż znakiem rozpoznawczym rejonów placu Grunwaldzkiego.

Czwarty zwój to kompozycja muzyczna oparta na jednej z tzw. sztuczek niderlandzkich stosowanych przez kompozytorów szkoły flamandzkiej (XV i XVI w.). Sztuczka polega na tym, że kartę papieru z tekstem nutowym można czytać tak, jak została napisana, czyli od lewej do prawej, ale możemy również kartę odwrócić i czytać tekst pod światło, w odbiciu lustrzanym. Te same nuty mogą więc być wykonane w postaci oryginalnej i w przebiegu wstecznym, czyli w raku. Ponadto postaci oryginalna i wsteczna mogą być wykonywane równocześnie i tworzyć dwugłos.

Centrum Kształcenia Ideowo - Wychowawczego Kadr Robotniczych – tak kiedyś nazywało się Centrum Kultury Katowice. W sobotę 14 maja szeroko otwiera swoje drzwi i zaprasza do fotografowania. Będzie można zobaczyć jedyną w Katowicach salę koncertową na tysiąc osób, pokażemy zakamarki galeryjne. Otwarte będą wszystkie piętra budynku. Niektórzy będą mogli nawet sprawdzić czy w piwnicach jest ów osławiony schron przeciwatomowy.

Strofy // Frazy to adaptacja angielskiej i niemieckiej poezji metafizycznej (Blake, Herrick, Novalis, Hopkins), to próba integracji muzyki i obrazu ze słowami, ale przede wszystkim rodzaj eksperymentalnej poezji multimedialnej, w której wszystkie poszczególne elementy stanowią jednolitą strukturę i przypominają spektakl teatralny. Głównym bohaterem są tu słowa poezji - ich znaczenie, ale także forma plastyczna oraz brzmienie, kształtowane na żywo podczas występu.

[...] Topos – powtarzający się motyw, obraz. Powtarzający się, ale nie ten sam... W poszukiwaniu własnej tożsamości – tego kim jestem, dokąd zmierzam, skąd pochodzę – dokonuję transpozycji - do rodzaju formalnego zapisu - określam siebie poprzez jeden kształt, własną sygnaturę. Ta forma przekształcana jest na wiele sposobów, w wielu kontekstach znaczeniowych, mentalnych i formalnych,

4. edycja Festiwalu Polskich Filmów Krótkometrażowych SHORT WAVES, oprócz podróżowania po całej Polsce oraz odwiedzania wybranych zagranicznych miast (m.in. Berlin, Dublin, Helsinki, Londyn, Praga, Porto), zatrzyma się na dłużej w Poznaniu. Między 12 a 28 kwietnia stolicę Wielkopolski czeka krótkometrażowa fala projekcji, wystaw, spotkań i koncertów. Organizatorem Festiwalu jest Fundacja Ad Arte, wydarzenie objęte jest honorowym patronatem Prezydenta Miasta Poznania.

Rób wszystko tak, żeby wszyscy myśleli: Och, jakie to proste! - to potencjalny podtytuł najnowszej wystawy w Atelier WRO – przestrzeni prowadzonej przez Centrum Sztuki WRO. Autor wystawy Wakacje od kilku lat jest na wakacjach. Zdaje sobie sprawę, że ten okres nieuchronnie się kończy. Jest to czas, kiedy można myśleć w swobodny sposób o bardzo ważnych rzeczach. Tak robi Domicz. Podaje sztukę w niezwykle lekkiej formie i boi się, że kolejny raz nie będzie mógł się wypowiedzieć w tak szczery, prostolinijny sposób, zginie gdzieś pod zwałami trudnych spraw. Panicznie boi się osamotnienia człowieka odciętego od innych przez ekran komputera, w którym upatruje skutku rozwoju cywilizacji. Żyje w świecie, w którym mimo tego, że wszyscy myślą, że żartuje, jest cały czas śmiertelnie poważny.

20 okładek kolorowych czasopism. Czasami w języku angielskim, czasami arabskim. Zawsze skoncentrowanych wokół tego co w danym momencie ważne. Czasem będzie to terroryzm, innym razem tradycyjna moda albo równouprawnienie kobiet. - Wojciech Zasadni wybiera motywy i zjawiska z codzienności, umieszczając je w nowym kontekście i redefiniując ich znaczenia. Jego twórczość charakteryzuje ironia i czarny humor bliski prowokacji – mówi o artyście Stach Szabłowski.

"Polska" opiera się na dwóch zjawiskach: sympatii i empatii. Spektakl, korzystając z rożnych środków wyrazu takich jak taniec, performance, muzyka oraz wideo, lekko humorystycznie prowokuje widza do fizycznej reakcji na to, co widzi. Jedni odczują zażenowanie, inni będą zmagać się z własnymi projekcjami i wyobrażeniami. Większość zapewne pomyśli o performance i performatywności, o osiągnięciach i sukcesach, ale także o urazach i porażkach. Tancerka ubrana jest w sportowy strój biegaczki, a jej ciało zdecydowanie nie może uciec kulturowej naturze.

zapraszamy gorąco na kolejną odsłonę PRZEprojektu - innowacyjnego, całorocznego projektu CSW w Toruniu, mającego na celu współpracę ze studentami kierunków artystycznych oraz przybliżenie, tak studentom jak publiczności, praktycznego wymiaru sztuki. Przede wszystkim zaś CSW jako instytucja publiczna, instytucja zajmująca się sztuką i kulturą, oddaje przestrzeń młodym studentom, młodym polskim twórcom, którzy pokazują u nas swoje pomysły, swoją twórczość, a także uczą się, jak wygląda cały proces realizacji wystaw, co da im niezbędne umiejętności i doświadczenie w ich przyszłej drodze artystycznej. Niezwykle istotny jest również otwarty i interaktywny charakter owych działań, mających na celu interakcję oraz dyskusję z odbiorcami na tematy poruszane przez PRZEtwórców.

Przez 24 lata Adam Słodowy* uczył Polaków jak „zrobić coś samemu“. „DIY“ (do it yourself) przyszło później, z transformacją, globalizacją i internetem. Po cyklu Gamers i Salach treningowych, w których Bownik fotografował graczy gier komputerowych i ich naturalne środowisko przychodzi czas na podsumowujący i zamykający całość projekt E-słodowy czyli ukłon w stronę zindywidualizowanej praktyki wytwarzania przedmiotów służących usprawnieniu codziennej e-sportowej aktywności.

Podczas jubileuszowej edycji festiwalu „Euroshorts 2011" zaprezentowane zostaną krótkometrażowe filmy młodych autorów z całego świata, a także reklamy znanych twórców. W ciągu ostatnich 20 lat swojego istnienia festiwal dotarł z krótkimi filmami do ponad 50 polskich miast, zgromadził w salach kinowych prawie pół miliona widzów. Podczas projekcji prezentowane były zarówno filmy debiutantów, jak i retrospekcje mistrzów m.in. Petera Greenawaya, Romana Polańskiego czy Andrzeja Kondratiuka. Festiwal przyjmuje co roku formę konkursu, na który nadsyłane są filmy z całego świata. Dotychczas wśród laureatów nagród „Euroshorts" były takie osobistości, jak: Magdalena Piekorz, Doug Conant, Michał Marczak, Lucina Gil, Olivier Klein, Filip Marczewski, Mike Vass, Marcos Buccini i inni twórcy.

„Pozostańmy w kontakcie” to wystawa prac wideo Rafała Wilka, który eksperymentuje z dokumentem, najczęściej fikcyjnym. Filmowiec a jednocześnie badacz archiwów tworzy iluzje konkretnych wydarzeń, czasu i postaci. Aranżuje także sale ekspozycyjne przy użyciu filmów sugerujących niemożliwe przestrzenie i sytuacje.   Wystawa „Przedmioty kolekcjonerskie” Roberta Wałęki prezentuje obiekty umożliwiające tworzenie zbiorów według odmiennych porządków. Eksponaty odpowiadają różnym  modelom wyboru oraz interpretacyjnym skłonnościom kolekcjonerów. Artysta ujawnia także potencjał tkwiący w sposobie wystawiania prac, które przemycają treści, jak to sam określa, realizmu absurdalnego.

Spotkanie z Kariną Dzieweczyńską, pokaz filmu Artura Żmijewskiego Plener rzeźbiarski. Świecie 2009 oraz prezentacja slajdów z pleneru.Wydarzenie towarzyszące wystawie „Ziemie podwójnie odzyskane. Bogdan Łopieński, Andrzej Tobis, Krzysztof Żwirblis” sala multimedialna wejście od ul. Burschego wstęp wolny

10 kwietnia zapraszamy do Rastra na wernisaż wystawy prac Anety Grzeszykowskiej i Jana Smagi. Będzie to wystawa szczególna, prezentująca w całości premierowy materiał, który powstawał na przestrzeni ostanich kilku lat na marginesie pracy nad różnymi indywidualnymi projektami artystów. Na wystawie pokazane zostaną przede wszystkim fotografie ze zbioru nazwanego przez Grzeszykowską i Smagę "Archiwum prywatne". To zdjęcia, które z jednej strony pokazują kulisy warsztatu artystów, z drugiej zaś są niezwykłym zapisem wspólnego życia. Ukazują wnętrze mieszkania-pracowni oraz inne przestrzenie, w których artyści razem pracowali, jako miejsca gry, ekscesu, miłości, eksperymentu, pracy i odpoczynku.

Unikalna wystawa pokazująca legendę polskich transatlantyków, które od lat 30. XX wieku stanowiły dumę naszej floty. Na archiwalnych, często niepublikowanych dotąd fotografiach ożywa nieistniejący już świat pasażerskiej żeglugi oraz historia niezwykłego adresu – Gdynia, ul. Polska 1. Tutaj powstał reprezentacyjny budynek Dworca Morskiego, zaś oddanie go do eksploatacji 8 grudnia 1933 roku stało się datą oficjalnego uruchomienia gdyńskiego portu. Przez Dworzec Morski przeszły tysiące pasażerów, którzy wyjeżdżali z kraju na pokładach polskich transatlantyków. Z Gdyni regularne linie żeglugowe utrzymywały komunikację ze Stanami Zjednoczonymi, Kanadą, Ameryką Południową, portami zachodniej Europy. Dla wielu Dworzec Morski był miejscem pożegnania z Polską. Tędy bowiem kierowali się za ocean w poszukiwaniu nowego życia polscy emigranci. Dworzec Morski był także pierwszym miejscem dla powracających do kraju. Epoka polskiej liniowej żeglugi pasażerskiej zakończyła się w 1988 roku, po wycofaniu ze służby ostatniego transatlantyku „Stefana Batorego”.

W maju 1942 roku do warszawskiego getta przybyła ekipa filmowa Urzędu Propagandy III Rzeszy. Operatorzy pracowali przez miesiąc, rejestrując sceny z życia ulicy, pokazując skrajną nędzę i świat dobrze odżywionych, wchodząc do zabiedzonych podwórek i wykwintnych restauracji, kreując świat kontrastów i pracując nad „uchwyceniem żydowskiego charakteru”. Zapis odnaleziono zaraz po wojnie, w archiwach filmowych nazistów. Przez lata uważano go za prawdziwy portret życia w warszawskim getcie.

Wystawa Łukasza Jastrubczaka zatytułowana Miraż to wielowątkowa podróż w rejony amazońskiej dżungli i pustynnych połaci południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych. To podróż po historii perspektywy i filmach Alfreda Hitchcocka. Amerykański sen i południowoamerykański mit spotykają się na kilku planach czasowych, mieszają się z europejską przedwojenną awangardą i zupełnie dziś już niemodnym postmodernizmem.

W ostatnich dekadach performens uprawiany przez kobiety, stał się głównym obszarem reanimacji kobiecej twórczości, afirmacją doświadczenia kobiecego oraz formą aktywizmu społeczno-politycznego, najczęściej o krytycznym charakterze. Redefiniując miejsce i role artystek, modele etosu twórczego, priorytety artystyczne w zasadniczo fallogocentrycznym świecie sztuki: dekonstruuje mechanizmy nim rządzące, demaskuje instytucje, rewiduje dotychczasowe artystyczne wzorce czy estetyczne przyzwyczajenia odbiorcze. Często również ma wymiar meta artystyczny, odnosząc się intertekstualnie do tradycji artystycznej, wyznawanych hierarchii bądź uznawanych kanonów. Nawiązania do świata sztuki (w formie aluzji, cytatów, pastiszy czy trawestacji), przybierają charakter artystycznego dialogu, polemiki, kontrowersji, kontrpropozycji, nierzadko o krytycznej bądź parodystycznej wymowie. Z tego punktu widzenia na wykładzie poddane zostaną analizie wybrane przykłady performensów m. in. Mariny Abramović, Julity Wójcik, Angeliki Fojtuch.

"Kolacja na Hucie” to realizowana od 2007 roku artystyczno-społeczna inicjatywa Jakuba Słomkowskiego, który wraz ze Stowarzyszeniem Nie Z Tej Bajki zwraca uwagę na zapomnianą i niszczejącą od lat nieczynną XIXwieczną Hutę w Ostrowcu Świętokrzyskim. Poprzez zaproszenie ludzi na kolację, pośrodku byłego głównego planu Huty, artysta zwraca uwagę nie tylko na to konkretne miejsce, ale też wyczula zwiedzających do odszukiwania podobnych miejsc w całej Polsce. „Kolacja na Hucie” ma na celu ożywienie Starej Huty przy wykorzystaniu potencjału jaki drzemie w obiektach o industrialnej architekturze. Podczas kolacji każdy uczestnik może się zaprezentować, bądź zrealizować własny projekt: koncert, performans, happening, projekcje filmów i specjalnie przygotowanych wizualizacji. Wystawa w Galerii Kordegarda przedstawia dokumentację akcji „Kolacja na Hucie” z 5 lat jej istnienia, a także pokazuje prace, które powstały na skutek inspiracji hutą i tematem przestrzeni opuszczonej. Wystawie będą towarzyszyć liczne działania performatywne, koncerty, wykłady i happeningi.