Wystawy

Polska premiera filmu Młyn i Krzyż Lecha Majewskiego, której towarzyszy jedyna w kraju wystawa retrospektywna prac artysty. W Muzeum Narodowym w Krakowie będzie można zobaczyć cykle: DiVinities, KrewPoety czy Ćwiczenia z Bruegla, a nawet dzieło Bruegla! Wystawie towarzyszy pokaz właśnie zakonserwowanego obrazu Pietera Brueghla Młodszego Kazanie św. Jana Chrzciciela. Lech Majewski to znany i ceniony w świecie artysta interdyscyplinarny, jest autorem wideoartów, fotografii, rzeźb, reżyserem filmów i oper, poetą, malarzem, kompozytorem, scenografem i producentem. Urodził się w Katowicach, studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

"To" jest wystawą nowych prac Igora Omuleckiego. Kontemplacyjne fotografie sąsiadują z pracami o "punkowym" charakterze: fototapetą klejoną do ściany, rysunkami syna artysty czy fotografiami wykorzystującymi kiczowate efekty komputerowe. Przedstawiając w swoich pracach bliskie osoby, Omulecki dyskretnie sytuuje się w kontekście rodzinnym. Postępująca w czasie wymiana pokoleniowa i przemijanie są jego dzisiejszym vanitas. Jego fotografie to wynik intuicyjnej eksploracji tego, co pierwotne, naturalne i egzystencjalne: ruchu i przemiany.

Wystawa składa się z trzech części. Pierwsza to dwie instalacje: Tryptyk na żółtym tle (2010), inspirowany historią rodziców artystki i jej zamordowanych w czasie Holokaustu dziadków, który powstał specjalnie na tę wystawę. Druga instalacja „Teatr Miłości” (1986), była pokazana po raz pierwszy w Bostonie. Część druga to malarstwo: sprowadzone z Paryża w 2009 roku i dotąd raz tylko wystawione w Polsce obrazy z lat 1968-1975. Część trzecia to Autofotografie z lat siedemdziesiątych, z których część nie była jeszcze nigdy pokazywana w kraju.

Ferdynand Szypuła urodził się w 1931 roku w Rybniku, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Uprawia grafikę warsztatową, plakat. Zajmował się również scenografią teatralną. Jego prace to efekt mistrzowskiego opanowania warsztatu. Charakteryzuje swoista charakterystyczna poetyka. Ferdynand Szypuła w swoich pracach z najnowszego okresu swojej twórczości gdy zaczął posługiwać się drukiem cyfrowym operuje niemal kosmiczną przestrzenią w której umieszcza bohaterów swoich bardzo narracyjnych opowieści. Jest w tych przedstawieniach wiele doświadczenia z bogatej drogi tradycyjnego warsztatu graficznego, do której autor powraca cytatami ze swoich wcześniejszych prac.

Galeria Studio zaprasza na dwie wystawy młodych artystów. „Zły dotyk” Marty Kossakowskiej, oraz „To się zdarzyło przypadkiem” Michała Szuszkiewicza.

Trzy nielegalne emigrantki opętane przez izraelskiego artystę. Ostatnie dni Trzeciej Rzeszy widziane oczyma kochanki Adolfa Hitlera. Dziecko zmienione w marionetkę przez diabolicznego ojca. Belgijska surrealistka, której nigdy nie było. Tragiczne żarty, ostateczne wyznania, misterne mistyfikacje i świat widziany zza grobu przez „dynamicznego umarłego”. Za tym wszystkim stoi Roee Rosen – malarz, pisarz, filmowiec, laureat nagrody Orizzonti na 67. Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2010 roku, cieszący się zasłużoną sławą najbardziej prowokacyjnego intelektualnie współczesnego artysty w Izraelu. Wystawa The Dynamic Dead Roee Rosen jest prezentacją kluczowych projektów z dorobku artysty i podsumowaniem dwóch dekad jego wytężonej pracy na polu tyleż ryzykowanych, co inspirujących idei.

Trzy nielegalne emigrantki opętane przez izraelskiego artystę. Ostatnie dni Trzeciej Rzeszy widziane oczyma kochanki Adolfa Hitlera. Dziecko zmienione w marionetkę przez diabolicznego ojca. Belgijska surrealistka, której nigdy nie było. Tragiczne żarty, ostateczne wyznania, misterne mistyfikacje i świat widziany zza grobu przez „dynamicznego umarłego”. Za tym wszystkim stoi Roee Rosen – malarz, pisarz, filmowiec, laureat nagrody Orizzonti na 67. Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2010 roku, cieszący się zasłużoną sławą najbardziej prowokacyjnego intelektualnie współczesnego artysty w Izraelu. Wystawa The Dynamic Dead Roee Rosen jest prezentacją kluczowych projektów z dorobku artysty i podsumowaniem dwóch dekad jego wytężonej pracy na polu tyleż ryzykowanych, co inspirujących idei.

W dniu wernisażu, o godzinie 18.30 odbędzie się wykład Romana Lewandowskiego, "Sztuka nie jest taka jak nam się wydaje, choć nie jest też inna".

„ALE TO JUŻ BYŁO… DEMOKRATYCZNA WYSTAWA DIZAJNU” to wystawa, która ma być dla Was podróżą w przeszłość, spotkaniem z atrybutami minionych lat – pralką Franią, lampowymi telewizorami, magnetofonami szpulowymi czy innymi przedmiotami codziennego użytku, które mogą przyczynić się do pobudzenia wspomnień z poprzedniej epoki.

Wystawa Wypełniając puste pola poświęcona jest Jerzemu Ludwińskiemu (1930-2000) – historykowi, krytykowi, teoretykowi i kuratorowi sztuki, jednemu z najważniejszych animatorów polskiej sceny artystycznej drugiej połowy XX wieku. Projekt, oparty w zasadniczej części o dokumenty dotyczące działalności Ludwińskiego, przyjmuje formę nietypowej podróży przez archiwalia. Oś poszukiwań wystawy, skoncentrowana jest wokół strategii i praktyki kuratorskiej oraz w dalszej kolejności wokół działalności teoretyczno-krytycznej Ludwińskiego.

Na otwarciu odbędzie się koncert amerykańskiej gwiazdy alektroakustyki Marka Biana. Idea projektu Historie ucha powstała dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem im. Ludwiga van Beethovena. Do udziału zaproszono artystów-autorów plakatów promujących to muzyczne wydarzenie: Grupę Twożywo, Bartka Materkę, Marcina Maciejowskiego oraz Annę Molską. Pokaz ma ukazac wielopłaszczyznowe powiązania między sztukami wizualnymi a dźwiękiem.

Wystawa w Galerii Stereo porusza temat „wystawy zbiorowej”. Postawiono zatem następujące pytania: Czy pojedyncze dzieło może reprezentować postawę danego artysty, jego filozofię i metodę pracy? I czy w ogóle ma jakąkolwiek siłę? Gdzie przebiega granica pomiędzy błyskotliwą kuratorską konstrukcją a mechanicznym naddawaniem sensów danemu zespołowi prac? Czy za komunikatywność prezentacji zbiorowej zawsze płaci się instrumentalizacją poszczególnych prac?

Na wystawie zobaczymy 30 prac z albumu Zofii Rydet pt. Mały człowiek, które Julia Staniszewska zestawiła z jej inscenizowaną fotografią, która została wykonana w klinice leczenia bezpłodności. Fotografia ta nadaje pracom Rydet nowy, wyrazisty kontekst. Album Mały Człowiek to ponad 140 fotografii dzieci uporządkowanych w 15 cykli tematycznych i opatrzonych fragmentami tekstów Janusza Korczaka. Jest to jeden z najważniejszych albumów fotografii polskiej XX. wieku. W późniejszej twórczości Zofii Rydet, przede wszystkim w seriach fotomontaży, wielokrotnie powraca temat macierzyństwa i oczekiwania. Właśnie ten wątek podejmuje Julia Staniszewska – nie fotografuje dzieci, interesują ją dorośli, którzy chcą mieć dzieci.

Spotkanie z artystą i prezentacja katalogu wystawy: 11.03.2011, godz. 18.00. Wystawa „O grawitacji” jest efektem półrocznego pobytu twórczego w w artists-in-residence laboratory w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski Philippa Messnera. Jest to pierwsza indywidualna wystawa artysty w Polsce. Tytuł wystawy odnosi się do sytuacji przebywania na rezydencji artystycznej - bycia wrzuconym w nowe miejsce, które, wraz z poznawaniem jego historii, zaczyna tworzyć specyficzne pole grawitacyjne mające bezpośrednie przełożenie na percepcję tego miejsca oraz charakter tworzonych w jego obrębie prac.

Koji Kamoji (obrazy, instalacja) oraz Małgorzata Sady (soundscapes). Na wystawie prezentowane będą prace z cyklu: małe obrazy - Naczynie może być proste, Szablony i nieskończoność, Kolory i ja, Projekty ogrodu oraz instalacja Mnich. Ekspozycji prac Koji Kamoji towarzyszyć będzie kompozycja dźwiękowa Małgorzaty Sady.

Wystawa w Galerii aTAK ma na celu pokazanie najmniej znanego lecz bardzo płodnego okresu twórczości Maciejewskiego z lat 1970 - 1975, kiedy to artysta osiągnął już twórczą dojrzałość. Przygotowana ekspozycja pozwoli zapoznać się z wieloma pracami artysty pochodzącymi z kolekcji prywatnych i muzealnych. Pokazane zostaną kompozycje figuralne, liczne autoportrety oraz portrety przyjaciół, m.in. Krystiana Lupy.

Co może zmienić naszą percepcję przestrzeni? Odkrycie, że Ziemia nie jest centrum Wszechświata... Lądowanie na Księżycu... Surfowanie po Internecie... Dwa ostatnie elementy szczególnie wpłynęły na współczesną koncepcję przestrzeni podczas ubiegłego półwiecza. W czasie, gdy cały świat przyglądał się pierwszym krokom człowieka na Księżycu, przy dźwięku Space Oddity Davida Bowie w tle, zaledwie kilka osób zarejestrowało równie rewolucyjny moment: narodziny Internetu.

Wystawa Neo Raucha w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie jest pierwszym, pełnym przeglądem malarstwa tego wyjątkowego na artystycznej scenie Niemiec i Europy artysty, najwybitniejszego przedtawiciela tzw. lipskiej szkoły malarstwa. Pokaz ten jest też jednym z nielicznych na przestrzeni ostatnich lat prezentacji sztuki niemieckiej w Polsce. Wystawa obejmie 30 prac, które powstały w latach od 1993 roku do dzisiaj.

Tematem wystawy jest twórczość trzech artystek, pionierek polskiej sztuki kobiet: Ewy Partum, Natalii Lach-Lachowicz i zmarłej w 1999 r. Marii Pinińskiej-Bereś. Okres ich działalności artystycznej przypada na drugą połowę XX wieku i na początek roku 2000. Wszystkie od lat 70. łączyły podobne poszukiwania, w których dostrzec wyraźne intuicje feministyczne lub identyfikację z feminizmem, chociaż w takiej konfiguracji ich prace zostaną ze sobą zestawione po raz pierwszy.

Wystawa składa się z prac dwóch rówieśników (Zygmunt Rytka urodził się 11, a Krzysztof Wojciechowski 13 marca), co ma odniesienie w tytule. Zawiera wątki biograficzne uzewnętrznione w postaci fotografii i obiektów przestrzennych. Autorzy prezentują przemyślenia na temat dotychczasowych swoich dokonań, a także również relacji wzajemnych, obejmujących również obszar sztuki. Przy realizacji projektu nawiązano współpracę z Fundacją In Situ - Laboratorium Kultury w Sokołowsku, w wyniku której wystawa (rozbudowana) zostanie zaprezentowana także w siedzibie Fundacji na Dolnym Śląsku. W czasie jej trwania odbędzie się sympozjum, którego tematem będzie sztuka wizualna lat 70.i jej znaczenie dla rozwoju mediów i rejestracji obrazu.