W twoim mieście

Marcin Berdyszak (ur. 1964) jest nie tylko cenionym artystą, ale także pedagogiem na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu i animatorem życia artystycznego. Studiował w PWSSP w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny), od 1989 roku związany jest z macierzystą uczelnią, pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego i prowadzi pracownię działań przestrzennych na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych oraz zajęcia z warsztatów twórczości edukacyjnej na Wydziale Edukacji Artystycznej, obecnie rektor Uniwersytetu Artystycznego. Zajmuje się sztuką instalacji i obiektu.

Muzeum zaprasza na kolejne spotkanie z artystami, którzy uczą. Tym razem gościem spotkania będzie Katarzyna Kozyra, jedna z kluczowych postaci polskiej sceny artystycznej: Jej nazwisko stało się symbolem sztuki krytycznej, współczesności, ale też synonimem skandalu i niezrozumienia. Jaki stosunek do uczenia artystów ma jedna z najbardziej niepokornych postaci polskiej sceny artystycznej? Katarzyna Kozyra - rzeźbiarka, autorka wideoinstalacji, filmów, performansów i innych działań artystycznych, trudnych do formalnego zakwalifikowania. Jedna z najbardziej uznanych polskich artystek. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Grzegorza Kowalskiego. W swych pracach porusza najbardziej istotne problemy ludzkiego istnienia: tożsamości, przemijania i śmierci. Porusza się w obszarze kulturowych tabu związanych z cielesnością człowieka oraz stereotypów i zachowań zakodowanych w życiu społecznym. W każdej ze swych prac narusza je, wystawiając się na krytykę publiczności. Jej wideoinstalacja Łaźnia męska otrzymała honorowe wyróżnienie na 48. Biennale Sztuki w Wenecji (1999).

Powstały w Wielkiej Brytanii Arts & Crafts Movement dotarł w 2 poł. XIX wieku do wielu krajów, tak w Europie, jak w Ameryce. Wszędzie tam spotkał się z ogromnym zainteresowaniem, czemu sprzyjała jego otwarta formuła - w zależności od lokalnych problemów można było wybrać sobie z niego do realizacji te cele, które uznawano za najważniejsze. Mogły one mieć charakter artystyczny, narodowy, społeczny, ekonomiczny lub związany z modelem produkcji. Jednym z najważniejszych celów okazało się zwrócenie uwagi na wartości lokalnej sztuki i wytwórczości.

Czy przemysł jest w mieście naprawdę niepotrzebny? Jaką rolę może odegrać w budowaniu pozytywnych procesów społecznych? Czy lepsza jest neo industrializacja czy reindustrializacja? O tym na przykładzie warszawskiej dzielnicy Ursus, rozmawiać będą Edwin Bendyk publicysta, dyrektor Ośrodka Badań nad Przyszłością Collegium Civitas, autor wydanej właśnie książki Bunt sieci oraz Krzysztof Nawratek, architekt i urbanista,wykładający architekturę na Uniwersytecie w Plymouth.

Na kilka tygodni przed pierwszym meczem Euro 2012 pojawiła się informacja, że polskie władze sięgają po dane o połączeniach telefonicznych obywateli najczęściej ze wszystkich państw Unii Europejskiej. Podjęte zobowiązanie organizacji piłkarskich igrzysk miało przynieść ogromny skok cywilizacyjny, udowodnić jak bardzo jesteśmy nowocześni. Wraz z nimi przyszedł też inny rodzaj postępu - ten, który tworzy nowe bariery w rozwoju społeczeństwa, ogranicza wolność jednostki i marginalizuje kolejne grupy. Patrząc na protesty związane z próbą przemycenia ACTA czy dyskusję na temat sytuacji teatru w Polsce, można odnieść wrażenie, że upragnione Euro przychodzi o rok za późno. Zdążyliśmy się zorientować, jak wielki zaciągnęliśmy dług, nie tylko finansowy ale również dług zaniedbań na polach nie związanych z lanym betonem i gorącym asfaltem.

Instytut Sztuki Wyspa zaprasza do Audytorium Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na wykład wybitnej niemieckiej artystki i pedagożki artystycznej Hito Steyerl, uczestniczki tegorocznych Alternativa. Wykład jest pierwszą publiczną prezentacją z szeregu zaplanowanych w ramach Alternativa i inauguruje współpracę w obszarze wiedzy pomiędzy Instytutem i Akademią. W 2013 roku Steyerl przygotuje w Wyspie swoja wystawę indywidualną.

To już 4. edycja artystycznych zmagań z betonową przestrzenią schronu przy pl. Strzegomskim, czyli cztery propozycje, pięciu śmiałków i woliery udostępnione im przez Muzeum Współczesne Wrocław. Tak w kilku słowach można opisać to, co będzie czekało na zwiedzających w dniu wernisażu. Ostateczny kształt wystawy poznamy dopiero wtedy, ponieważ to wystawiający podejmują decyzję jak zagospodarować przestrzeń, którą otrzymali.

W projekcie artystka kontynuuje swe badania dotyczące seksualności kobiety i stereotypów z tym związanych. Artystka spędziła kilka miesięcy w Alpha In, jednym z największych hoteli miłości w Japonii, gdzie wykonała portrety 39 pracujących tam kobiet.

Realizacje architektoniczne Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, budowane w latach 60. i 70. we Wrocławiu, dzięki zastosowaniu nowatorskich koncepcji były, jak na tamten czas niezwykłym, efektownym eksperymentem. Jej najbardziej znana realizacja zespołu bloków mieszkalnych, popularnie nazywana przez mieszkańców Manhattanem, jest wciąż znakiem rozpoznawczym rejonów placu Grunwaldzkiego.

Czwarty zwój to kompozycja muzyczna oparta na jednej z tzw. sztuczek niderlandzkich stosowanych przez kompozytorów szkoły flamandzkiej (XV i XVI w.). Sztuczka polega na tym, że kartę papieru z tekstem nutowym można czytać tak, jak została napisana, czyli od lewej do prawej, ale możemy również kartę odwrócić i czytać tekst pod światło, w odbiciu lustrzanym. Te same nuty mogą więc być wykonane w postaci oryginalnej i w przebiegu wstecznym, czyli w raku. Ponadto postaci oryginalna i wsteczna mogą być wykonywane równocześnie i tworzyć dwugłos.

Centrum Kształcenia Ideowo - Wychowawczego Kadr Robotniczych – tak kiedyś nazywało się Centrum Kultury Katowice. W sobotę 14 maja szeroko otwiera swoje drzwi i zaprasza do fotografowania. Będzie można zobaczyć jedyną w Katowicach salę koncertową na tysiąc osób, pokażemy zakamarki galeryjne. Otwarte będą wszystkie piętra budynku. Niektórzy będą mogli nawet sprawdzić czy w piwnicach jest ów osławiony schron przeciwatomowy.

Strofy // Frazy to adaptacja angielskiej i niemieckiej poezji metafizycznej (Blake, Herrick, Novalis, Hopkins), to próba integracji muzyki i obrazu ze słowami, ale przede wszystkim rodzaj eksperymentalnej poezji multimedialnej, w której wszystkie poszczególne elementy stanowią jednolitą strukturę i przypominają spektakl teatralny. Głównym bohaterem są tu słowa poezji - ich znaczenie, ale także forma plastyczna oraz brzmienie, kształtowane na żywo podczas występu.

[...] Topos – powtarzający się motyw, obraz. Powtarzający się, ale nie ten sam... W poszukiwaniu własnej tożsamości – tego kim jestem, dokąd zmierzam, skąd pochodzę – dokonuję transpozycji - do rodzaju formalnego zapisu - określam siebie poprzez jeden kształt, własną sygnaturę. Ta forma przekształcana jest na wiele sposobów, w wielu kontekstach znaczeniowych, mentalnych i formalnych,

Dom Aukcyjny RYNEK SZTUKI zaprasza: 154 Aukcja Dzieł Sztuki 15 kwietnia 2012r. niedziela, godz. 12.00 Miejsce aukcji: Sala aukcyjna Rynku Sztuki Łódź, ul. Wschodnia 69 (róg Narutowicza), I piętro

Rób wszystko tak, żeby wszyscy myśleli: Och, jakie to proste! - to potencjalny podtytuł najnowszej wystawy w Atelier WRO – przestrzeni prowadzonej przez Centrum Sztuki WRO. Autor wystawy Wakacje od kilku lat jest na wakacjach. Zdaje sobie sprawę, że ten okres nieuchronnie się kończy. Jest to czas, kiedy można myśleć w swobodny sposób o bardzo ważnych rzeczach. Tak robi Domicz. Podaje sztukę w niezwykle lekkiej formie i boi się, że kolejny raz nie będzie mógł się wypowiedzieć w tak szczery, prostolinijny sposób, zginie gdzieś pod zwałami trudnych spraw. Panicznie boi się osamotnienia człowieka odciętego od innych przez ekran komputera, w którym upatruje skutku rozwoju cywilizacji. Żyje w świecie, w którym mimo tego, że wszyscy myślą, że żartuje, jest cały czas śmiertelnie poważny.

20 okładek kolorowych czasopism. Czasami w języku angielskim, czasami arabskim. Zawsze skoncentrowanych wokół tego co w danym momencie ważne. Czasem będzie to terroryzm, innym razem tradycyjna moda albo równouprawnienie kobiet. - Wojciech Zasadni wybiera motywy i zjawiska z codzienności, umieszczając je w nowym kontekście i redefiniując ich znaczenia. Jego twórczość charakteryzuje ironia i czarny humor bliski prowokacji – mówi o artyście Stach Szabłowski.

"Polska" opiera się na dwóch zjawiskach: sympatii i empatii. Spektakl, korzystając z rożnych środków wyrazu takich jak taniec, performance, muzyka oraz wideo, lekko humorystycznie prowokuje widza do fizycznej reakcji na to, co widzi. Jedni odczują zażenowanie, inni będą zmagać się z własnymi projekcjami i wyobrażeniami. Większość zapewne pomyśli o performance i performatywności, o osiągnięciach i sukcesach, ale także o urazach i porażkach. Tancerka ubrana jest w sportowy strój biegaczki, a jej ciało zdecydowanie nie może uciec kulturowej naturze.

zapraszamy gorąco na kolejną odsłonę PRZEprojektu - innowacyjnego, całorocznego projektu CSW w Toruniu, mającego na celu współpracę ze studentami kierunków artystycznych oraz przybliżenie, tak studentom jak publiczności, praktycznego wymiaru sztuki. Przede wszystkim zaś CSW jako instytucja publiczna, instytucja zajmująca się sztuką i kulturą, oddaje przestrzeń młodym studentom, młodym polskim twórcom, którzy pokazują u nas swoje pomysły, swoją twórczość, a także uczą się, jak wygląda cały proces realizacji wystaw, co da im niezbędne umiejętności i doświadczenie w ich przyszłej drodze artystycznej. Niezwykle istotny jest również otwarty i interaktywny charakter owych działań, mających na celu interakcję oraz dyskusję z odbiorcami na tematy poruszane przez PRZEtwórców.

Przez 24 lata Adam Słodowy* uczył Polaków jak „zrobić coś samemu“. „DIY“ (do it yourself) przyszło później, z transformacją, globalizacją i internetem. Po cyklu Gamers i Salach treningowych, w których Bownik fotografował graczy gier komputerowych i ich naturalne środowisko przychodzi czas na podsumowujący i zamykający całość projekt E-słodowy czyli ukłon w stronę zindywidualizowanej praktyki wytwarzania przedmiotów służących usprawnieniu codziennej e-sportowej aktywności.

Podczas jubileuszowej edycji festiwalu „Euroshorts 2011" zaprezentowane zostaną krótkometrażowe filmy młodych autorów z całego świata, a także reklamy znanych twórców. W ciągu ostatnich 20 lat swojego istnienia festiwal dotarł z krótkimi filmami do ponad 50 polskich miast, zgromadził w salach kinowych prawie pół miliona widzów. Podczas projekcji prezentowane były zarówno filmy debiutantów, jak i retrospekcje mistrzów m.in. Petera Greenawaya, Romana Polańskiego czy Andrzeja Kondratiuka. Festiwal przyjmuje co roku formę konkursu, na który nadsyłane są filmy z całego świata. Dotychczas wśród laureatów nagród „Euroshorts" były takie osobistości, jak: Magdalena Piekorz, Doug Conant, Michał Marczak, Lucina Gil, Olivier Klein, Filip Marczewski, Mike Vass, Marcos Buccini i inni twórcy.