_Strona Główna

Wystawa prezentująca twórczość jednego z najwybitniejszych artystów polskiego plakatu i grafiki wydawniczej.

World Press Photo jest niezależną organizacją utworzoną w Holandii w 1955 roku w celu wspierania i popularyzowania na skalę światową prac profesjonalnych fotografów prasowych. Z myślą o realizacji swych założeń, „World Press Photo” organizuje dorocznie największy na świecie i najbardziej prestiżowy konkurs fotografii prasowej. Nagrodzone prace, zebrane w formie objazdowej wystawy, są przejmującą fotograficzną dokumentacją naszego świata.

Dziadek, ojciec i syn, mieszkający w innych częściach Europy, spotykają się po latach, by odnaleźć zaginioną babcię. Zadanie będzie okazją do pokoleniowego pojednania.

Jeśli masz ochotę nie tylko bezkarnie porysować sobie Samsung Galaxy Note II, ale też zgarnąć nagrody w naszym konkursie to zapraszamy do Galaxy Studio. Jaka grafika na tylną obudowę będzie do niego najbardziej pasować? Wygraj Samsung Galaxy Note II, 3 000 zł netto oraz realizację limitowanej edycji obudów z Twoim projektem grafiki!

Luis Eslava zaprojektował tą lampę ze sklejki.

Fotel do czytania i polegiwania.

Nowoczesne obrączki lub pierścionki.

Po sukcesie prezentacji prac zwycięzcy Grand Prix Fotofestiwalu 2012 Tomasza Lazara, nowego ideału piękna zawartego w cyklu Phillipa Toledano oraz podróży w poszukiwaniu pozostałości rdzennej kultury terenów Białorusi w wykonaniu Andreia Liankevicha, Galeria Fotografii Punctum w Łodzi ma zaszczyt zaprosić na fotograficzny debiut Filipa Zawady - byłego członka zespołów Pustki czy Indigo Tree.

Praktyka artystyczna nauczyciela sztuki jest niezbywalną częścią jego praktyki przekazywania, wymiany i produkcji wiedzy. W długiej tradycji wywodzącej się od Akademii Platońskiej zostały utrwalone „klasyczne” metody edukacyjne zamknięte w formułach akademickich. Przeciwstawna do niej Sokratejska otwarta i interaktywna postawa jest pierwowzorem transdyscyplinarnej metody naukowej i artystycznej – performatywnej i społecznie zaangażowanej. Duchampowska rewolta wzbogaca ją o aspekt samodefiniowania aktu artystycznego. Jego radykalne przenicowanie, które tym bardziej zbliża się do postawy komplementarnej, obejmującej wiele zróżnicowanych i bogatych elementów będących w dynamicznej /często antagonistycznej/ relacji wyjściowej, im bardziej jest zdolne do tworzenia kreatywnej płaszczyzny zdarzeń. Intermedialność jest bliską siostrą wszelkich praktyk poszukiwawczych i eksperymentatorskich na przestrzeni stuleci historii sztuki.

Patrizia Calovini to artystka od dawna wierna osobiście wypracowanej koncepcji malarstwa, zakładającej odzwierciedlenie silnie emocjonalnego postrzegania. Odzwierciedlenie to ma swoje źródło w wydarzeniach – przeżytych lub wyobrażonych – które wywołują impresje i rodzaj entuzjazmu możliwy do uzewnętrznienia z odpowiednią siłą jedynie za pomocą pędzla. Kiedy odzwierciedlenie przybiera ostateczną formę, wydaje się, że oddziela się ono od intymnej myśli i za pomocą płócien i farb ukazuje się w świecie rzeczywistym. Dlatego też jest oczywiste, że jeden obraz „nie pomieściłby” tak złożonego tworu wyobraźni artystki – tworu, który ma swoje źródło i krystalizuje się w pojawiającej się materii.

Wystawa jest próbą przedstawienia historii galerii, która przez 18 lat działalności była niekomercyjną przestrzenią prezentacji sztuki artystów z całego świata. Wystawy i dyskusje inicjowane w galerii, analityczny i krytyczny dyskurs rozwijany zarówno na gruncie teorii, jak i praktyki artystycznej sytuują ją pośród najbardziej znaczących punktów na mapie ówczesnej światowej geografii artystycznej. Funkcjonująca wbrew geopolitycznym podziałom Galeria Akumulatory 2 była miejscem, w którym publiczność miała kontakt ze sztuką twórców ze Wschodu i Zachodu, artystów z Europy Wschodniej i Zachodniej, Stanów Zjednoczonych i Kanady, Ameryki Południowej i Azji.

Dla Magdaleny Karpińskiej przeszłość jest dziś, tylko dalej. Poetyka, którą się posługuje, estetyka pożółkłych fotografii, starych obrazów i ręcznie pisanych pamiętników nie należy więc do jakiegoś „coś, gdzieś”, lecz jest na wskroś współczesna. Stąd w jej obrazach liczne odwołania do motywów znanych jedynie jej rodzinie, tkwiących w osobistej historii jej bliskich, obecnych na zdjęciach w prywatnych albumach. Stąd też tytuły wystaw będące cytatami z pamiętników lub publikacji jej przodków.

Wystawa Amen Maurizio Cattelana w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie to pierwszy w Polsce indywidualny projekt jednego z najbardziej znanych i najbardziej cenionych artystów współczesnych na świecie. Jego ubiegłoroczna retrospektywa prac w nowojorskim Muzeum Guggenheima należała do „najgorętszych” wydarzeń artystycznych sezonu.

Twórczość Teresy Murak zwraca się w stronę „szczelin”, tego co wyparte, zmarginalizowane lub przeoczone w tkance miejskiej, zarówno w sensie urbanistycznym jak i społecznym. Jednocześnie, specyficzna obrzędowość jej działań pozwala na zaakcentowanie najważniejszego pierwiastka sztuki Murak: pełni ona funkcję daru. Praktyka artystyczna oparta na dzieleniu się, łasce i hojności jest etycznym manifestem, próbą zawarcia nowego „przymierza” z publicznością – wspólnotą zbudowaną wokół rytuałów sztuki, przesyconych religijnymi referencjami. Sztuka Teresy Murak nie poddaje się łatwemu szufladkowaniu, stanowiąc osobną wykładnię sztuki miejsca/ziemi.

Osobisty, pisany na gorąco, dziennik lektur, rozmaitych refleksji dotyczących najbardziej bieżących wydarzeń etc. Przewrotnie względem tytułu książka ma charakter dziennika.

Zapraszamy na otwarcie wystawy chińskiej artystki Cao Fei "Shadow life”, a zarazem inaugurację projektu VIDEO ROOM – nowego, cyklicznego przedsięwzięcia CSW, prezentującego publiczności prace wideo najciekawszych artystów z całego świata. W ramach projektu w najbliższych miesiącach zobaczymy również niepokazywane dotąd w Polsce prace wideo Nathalie Djurberg i Christiana Jankowskiego, a także najważniejszych polskich artystów.

Akcja Moniki Drożyńskiej to kolejne wydarzenie w ramach cyklu Drobnostki, zaplanowanej na cały rok płaszczyzny spotkań artystów, designerów i społeczności lokalnej w ramach wystaw i performance’ów w przestrzeni miasta. Jego celem jest stymulowanie przez artystów potrzeby przekształcania najbliższego otoczenia, która może prowadzić do zmiany sposobu myślenia o przestrzeni jako formie modelującej większość zachowań. Działania zaproszonych artystów mają zachęcać do przeprojektowania niegościnnej przestrzeni miasta w miejsce stwarzające okazje do nawiązywania i podtrzymywania więzi.

Pokaz dokumentacji wideo działań artystycznych najpopularniejszego duetu w historii sztuki performance: Mariny Abramović i Ulaya. Artyści poznali się w 1975 roku w Amsterdamie, przez kolejne lata podróżując po całym świecie wspólnie wykonali liczne performances, m.in. słynną serię pt. Relation Work. Ze względu na bliską relację jaka ich łączyła, działania te miały głęboko osobisty i emocjonalny charakter.

Muzeum Narodowe w Krakowie zaprasza do Galerii Sztuki Polskiej XX wieku w Gmachu Głównym na ostatnią w tym roku wystawę w ramach cyklu „Galeria Żywa”. Na wiosnę prezentowaliśmy prace trzech znanych krakowskich artystów: Leszka Dutki, Walentego Gabrysiaka i Bogusława Szwacza. Latem można było oglądać ekspozycję dzieł Emila Krchy, jednego z najwybitniejszych malarzy dwudziestolecia międzywojennego, współzałożyciela Zrzeszenia Artystów Plastyków „Zwornik” oraz prac twórców związanych z tym ugrupowaniem. Aktualnie zapraszamy na wystawę „Xięga Bałwochwalcza Brunona Schulza” oraz ciekawy program wydarzeń jej towarzyszących.

Wydarzenie i ślad po nim – zapis procesu przemiany. Wspólny motyw: ceramika, pokazana jako gliniaste podłoże, po którym się stąpa, jako ślady naczyń na obrusach, jako kafle podłogowe, na których odbijają się ślady skakanki, jako stos potłuczonych naczyń.